Halloween-a-Thon '24

De afgelopen weken toch weer wat horror gekeken, en dan voornamelijk op Amazon Prime. Kwestie de Jeff zijn volgende ruimtetrip mee te sponsoren aan 3€/maand. Géén Netflix dit jaar (te duur).

Movies:

-The Poughkeepsie Tapes (2007) Prime

Creepy “found footage” film over een (fictieve) seriemoordenaar die videotapes maakt van z'n slachtoffers. Wanneer zijn waanzinnig grote verzameling gevonden wordt gaat de politie op zoek naar z'n favoriete slachtoffer dat nog wel eens in leven zou kunnen zijn. Low budget gevoel maar zeker niet voor tere zieltjes. Je visie op de medemens wordt er ook niet bepaald beter van.

-The Town That Dreaded Sundown (2014) Prime

Rechtstreeks vervolg op de film uit de jaren '70 ipv een regelrechte remake. Slasher van dertien in een dozijn waar de plot twists het scenario moeten redden maar niet echt.

-Nocturne (2020) Prime

Bovennatuurlijke thriller over een veelbelovende muzikante (Sweeney) die maar niet uit de schaduw van haar meer getalenteerde zus weet te ontsnappen en dan maar besluit zich tot hekserij te wenden. Drama! Van de pot gerukt maar best entertainend. Ook een mooi dubieus einde... aanrader!

-The United States of Horror – Part 1 (2020) Prime

Geef filmstudenten géén budget en de opdracht iets met horror te doen en je krijgt dit gedrocht. Een aaneenschakeling van kortfilms waar telkens een monster of killer iemand van kant maakt. In het beste geval zit er ergens (diep) een goed idee in maar dan stopt het altijd nét wanneer er iets te gebeuren staat. Rommel!
Wijselijk gepast voor deel 2 als dat méér van hetzelfde is (waarschijnlijk).

-Dark Harvest (2023) Prime

Gen Z Halloween film over de lokale boys die ieder jaar de velden ingaan om een “monster” te bevechten en alzo de oogst en het dorp veilig te stellen voor het komende jaar. Begint veelbelovend maar verzandt in cliché's. Ook het einde geeft niet veel antwoorden op het mysterie.

-Men (2022) Prime

Een jonge vrouw komt na een traumatische ervaring terecht in een afgelegen landhuis in het rurale Engeland, waar alle dorpelingen op mekaar lijken te lijken (een indrukwekkende Rory Kinnear). Een duidelijke ondertoon van en commentaar op toxisch masculisme (het is allemaal de schuld van de mannen). Begint als creepy mysterie maar mondt uit in een van de pot gerukte, gore finale die op niet al te veel slaagt. Best onderhoudend en sfeervol maar niét de "folk horrorfilm van het jaar" dat de media er van maakte.

-Crom (2022) Prime

Mogelijk de béste Halloween film van het jaar... Crom Cruach, een Ierse geest gelinkt aan Samhain hangt het uit in een woonwijk in Amerika, en de lokale kids nemen het tegen hem op. Gen Z maar dat stoort niet al te veel. Ook de knuddige effecten en het lage budget kunnen worden vergeven door de enthousiaste vertolkingen en humor. Hilarisch!

Series:

-The Witching Season (2015) Prime

Low budget indie miniserie die blijkbaar via crowdfunding tot stand kwam. Sfeervol, goeie ideeën en soms hilarische cameo's van de makers zelf (TV spots etc) maar komt niet echt vd grond. De intro is nog het best. Van één aflevering (het spookhuis) zou ondertussen een film gemaakt zijn, maar ik ga 'm toch niet actief zoeken.

-Lore (2017) Prime

Staat als “Folklore” in de catalogus. Afleveringen van een half uurtje in podcast formaat over uiteenlopende (griezel) thema's als Duitse weerwolven, heksen, lobotomie, levend begraven worden en de Orloj. Reeks 2 laat het podcast gegeven vallen voor een traditioneel verhaal en dat is eigenlijk spijtig. Aanrader!

-Creepshow Season 2 (2021) DVD

Kortverhalen vol zwarte humor zoals de comics van weleer. TV horror zoals die moet zijn, met oa een Evil Dead hommage die zo in de franchise kan worden opgenomen. Kijken!

-Agatha All Along (2024) Disney+

Gen Z vervolg op Wandavision waar slechterik Agatha een nieuwe heksenkring samenstelt om haar krachten terug te winnen. Duidelijk een astronomisch budget, goeie ideeën én acteurs maar verzandt al snel in voorspelbaarheid en een overdaad aan drama en plotwendingen. En het hoofdpersonage is zo onsympathiek dat je er als kijker vanop een afstandje blijft naar kijken.
De laatste afleveringen moeten nog volgen. Dat Disney zelf telkens enorme spoilers op de socials zet helpt niet echt.

Eervolle vermeldingen:

-Werewolf By Night (2022) Disney+

Main feature op the Halloweenfeestje van Lode. Ik had 'm reeds gezien toen hij origineel uitkwam in zwart-wit, ondertussen is hij ook "in kleur" beschikbaar. Klassieke monsters en superhelden, maar wie jaagt nu op wie? Duurt net geen uurtje.

-Buffy The Vampire Slayer (1996-1999) Disney+

Voelde als thuis komen, zowel in Sunnydale als de vervlogen jaren '90. Binnenkort vervalt het gedeelde Disney+ abonnement, maar ik heb toch de eerste 3 (en beste) reeksen weten af te werken waarvan sommige afleveringen nog niet eerder gezien. Blijft een absolute topper.

BIFFF 2024

Dinsdagavondprogramma in CINE2, en redelijk nipt gehaald wegens druk op de Brusselse Ring. De hongerigen konden pas iets eten na de eerste film, al was het aanbod qua food trucks alweer om te huilen. Het systeem met bonnekes trekt ook op niks. En ze tappen nu Cornet ipv Trollekes.

Op het programma: een Koreaanse film over slaapstoornissen en een Turkse "zombiefilm". De verwachtingen lagen vrij hoog en werden deels ingelost.

Nog altijd dezelfde presentator

Sleep (2023 Zuid-Korea)

Een acteur doet rare dingen tijdens zijn slaap en het is nooit echt duidelijk of het een medische aandoening is of hij bezeten is door een geest. Of zijn echtgenote compleet zot aan het worden is. Verrassend amusant en bijwijlen zelfs grappig.

Cenaze (The Funeral, 2023 Turkije)

Een tamme begrafenismedewerker en lookalike van Diego "Andor" Luna moet op een "lijk" passen, en dat loopt natuurlijk helemaal verkeerd als blijkt dat dat lijk niet echt helemaal "dood" is. Begint traag en een beetje depri maar het tempo blijft helaas aanslepen en de enkele "actiescènes" lossen dat niet op. Had gemakkelijk een kwartiertje korter gekund door enkele van de veelvuldige rookscènes te knippen. Ik snapte halverwege ook niet echt meer wat er aan het gebeuren was.

Met intro door de regisseur zelf, dat was leuk!

Het enthousiaste publiek gaf zeker een meerwaarde die je elders niet krijgt.

Afsluiten met een foto vh Atomium bij nacht:

Halloween-a-Thon 2023

Naar goede gewoonte is oktober horrormaand, althans toch wat films en series betreft. Dit jaar opvallend veel films geloerd...

Films:

A Classic Horror Story (2021) Netflix

Een Italiaanse horrorfilm (de titel geeft veel weg) over een groep mensen die na een ongeval met een minibus aan een vreemd huis in de bossen terechtkomen waar verschrikkelijke dingen gebeuren. Amusant, goor maar een paar plot twists teveel.

Orphan (2009) Netflix

Stond al een hele tijd op het lijstje en nu eindelijk gezien. Geen horror maar eerder psychologische thriller over een weesmeisje waar vreemde dingen mee aan de hand zijn. Het “pas op wie je in je huis haalt” genre.

 Knock At The Cabin (2023) Netflix

Van M. Night Shyamalan, wat voor velen al een waarschuwing is. Vier vreemden komen gewapend aan een huisje in het bos... het begin van een raar verhaal over het al-dan-niet einde van de wereld en offers brengen. Niet slecht maar overstijgt nooit echt de middelmaat.

The Black Phone (2021) Netflix

Thriller over gekidnapte kinderen die zich afspeelt in de jaren '70, met een sausje The Shining erover. Ethan Hawke is geloofwaardig in de rol van gestoorde ontvoerder met een nu al iconische look.

Pearl (2022) Netflix

Rare “slasher” van Ti West én Mia Goth (ook titelrol) over een raar meisje met anger issues in het Kansas van 1918 dat er van droomt een ster te worden en haar rurale leventje te overstijgen. De personages die haar pad kruisen worden er niet beter van, wat niet gezegd kan van haar troetelalligator in de vijver. Zelfs de Eerste Wereldoorlog wordt er van ver bij betrokken en er wordt volop gerefereerd naar de Hollywood klassiekers van weleer.

Blijkbaar een prequel van het eerder verschenen slasher X (2022) en binnenkort ook MaXXXine, beiden ook van Ti West en met Goth. Eens checken!

Two Witches (2021)

Twee verhalen over twee heksen die los met mekaar verbonden zijn (bloed) en het leven van nietsvermoedende stervelingen op de kop zetten uit jaloezie of gewoon een slecht karakter. Voelt als een B-film met een iets breder budget. Sfeervol, maar had nog iéts meer gemogen.

 
There Is Someone Inside Your House (2021) Netflix

Gen-Z verfilming van een boek dat de vergelijking met het superieure Scream niet overleeft. Iets te veel teen drama, voorspelbaar en te weinig vlees op de beenderen. Netflix zou beter z'n budgetten in z'n series stoppen en niet telkens na één seizoen cancellen ipv deze bagger te sponsoren. Next!

Konferensen (2023) Netflix

Een Zweedse zwartkomische slasher over een groep projectontwikkelaars met issues op een retraite die gewoon fout moet aflopen. Onverwacht amusant, één van de aanraders van het jaar.

Studio 666 (2022) Netflix

De Foo Fighters hebben een horrorfilm gemaakt, naar een verhaal van Dave Grohl himself. Om een nieuw album op te nemen betrekken de Foofies een mysterieuze villa waar kwade krachten rondwaren en eerder reeds een fictieve rockgroep (Dream Widow) om het leven kwam. De heren spelen een karikatuur van zichzelf en sommigen hebben er duidelijk al meer zin in dan anderen (speciale vermelding voor een hilarische Rami Jaffee).

Ondanks emmers bloed en ingewanden overstijgt deze nooit de middelmaat en blijft hangen in een soort Evil Dead hommage, inclusief Necronomicon. Jammer, er zat nog iets méér in. Ik heb de Blu-ray of DVD nog nergens onder de 20€ gevonden dus blij dat ik er geen geld aan heb gegeven (dankuwel Netflix) maar content dat ik 'm eindelijk heb kunnen kijken.
Ook bizar de ondertussen betreurde Taylor Hawkins (spoiler) op gruwelijke wijze aan zijn einde te zien komen.

Tip: Check zeker de "death metal" van Dream Widow (Foo Fighters in disguise) eens op Spotify ofzo.

Mr. Boogedy (1986) Disney+

Ooit gezien als kind en verrast dat dit een Disney kortfilm bleek. Onnozel, cliché en met knuddige SFX... een echt jaren '80 vehikel dus. Gekeken met de kinderen die de onnozelheid wel wisten te waarderen.

Boogedy... Boogedy... BOO!

Series:

Goosebumps (2023) Disney+

Gen-Z versie van de boekenreeks van R.L. Stine waar eerder al een 90's televisieserie én enkele films (met oa Jack Black) van gemaakt werden. Begint als een soort afkooksel van Riverdale, maar zit uiteindelijk niet zo slecht in mekaar met per aflevering een focus op een ander personage én een soort “monster van de week”, maar toch ook een rode draad doorheen de reeks. Sfeervol!

Tip: Stop na aflevering 8. Aflevering 9 probeert het verhaal nog een beetje te rekken en een soort cliffhanger te geven naar een tweede reeks, maar is totaal overbodig en hadden ze beter gewoon geschrapt.

The Fall of the House of Usher (2023) Netflix

Hommage aan Edgar Allan Poe van Mike Flanagan (The Haunting of Hill House, Midnight Mass, etc) met als overkoepelend verhaal het verval van een steenrijke (en totaal onsympathieke) familie, maar per aflevering ook een ander verhaal van Poe als thema (en titel). Flanagan slaagt erin de sfeer alweer te zetten, maar de personages zijn zo onsympathiek dat je als kijker niet echt meeleeft wanneer ze (spoiler) één voor één een gruwelijke dood sterven (kan ook aan mijzelf liggen natuurlijk).

BIFFF 2023

Maandagavondvoorstelling voor wat voor ons het éérste fysieke BIFFF was na de pandemie. Confronterend dat het alweer zo lang geleden was! Ook niet in vaste stek Bozar maar in Paleis 10 op de Heizel. Naast het Atomium, jawel! Hebben we dat ook nog eens fysiek mogen aanschouwen van dichtbij. En dat paleis viel best mee, al ontbrak de gezelligheid van de Bozar hier en daar.

Qua catering foodtrucks, maar dat viel lichtjes tegen. In Brussel blijkt alles wat pitta, kebap of durum heet gewoon durum te zijn (een opgerolde pannenkoek). En dat daar wat méér in mocht zitten ook. Crisis voor iedereen.

Cine 1 programma met 2 films. Eerste film het Australische "Talk To Me", over een behekste hand die je geesten en vanalles laat zien en indien gewenst ook nog eens bezeten laat worden. In de handen van een groepje pubers die dat hilarisch vinden kan zoiets alleen maar goed aflopen. Komt traag op gang maar spannend van begin tot eind, met de nodige shocks en gore. Topper!

Tweede film was "Ferocious Wolf" uit Argentinië, Spanje en Uruguay, waarvan de regisseur én producer waren meegereisd en het publiek provoceerden en op een liedje trakteerden. Een torture thriller over een kinderlokker en verscheidene individuen die daar tegen in komen en het tot het einde niet geheel duidelijk is wie nu de grootste psychopaat is. Begint sterk, maar iets over de helft is het vat met folteringen en nepbloed (en budget?) blijkbaar op. Had nét dat tikkeltje méér gemogen, producer.

Al bij al een sterk programma en 2 goeie films, we hebben het al anders meegemaakt! En die Heizel is ook iets vlotter bereikbaar dan het centrum van Brussel. En parking zat! Dat was 'm weer voor deze editie, hopelijk volgend jaar wederom fysiek van de partij!

Als afsluiter een middernachtelijk beeld van het Atomium, minuten voor het licht uitging. Crisis voor iedereen!

Halloween-a-Thon 2022

Voornamelijk Netflix series gekeken dit jaar, al zijn er toch ook enkele films op het programma geraakt. We zullen starten met de films:

*The Curse of Bridge Hollow (2022) Netflix

Samen met Lode gekeken wegens familiefilm en smakelijk gelachen met wat popcorn erbij. Al vond mijn kleinste het bijzonder voorspelbaar en grappig, toch af en toe best akelig voor de nog kleinere kindjes. Met dat irritante wicht van Stranger Things en de enige Marlon “Scary Movie” Wayans in de hoofdrollen. De Halloween familiehit van het jaar!

*Ghost Stories (2017) Blu ray

Een spookanthologie gebaseerd op een theaterstuk met dezelfde acteur in de hoofdrol en verder wat bekende acteurs in de verschillende segmenten. Lag al enkele jaren te wachten in de kast voor Halloween. Akelig in beeld gebracht met eindeloze griezeltochten in duistere gangen en krochten die meestal tot weinig leiden maar waar ik zelfs bij momenten vanuit mijn ooghoeken moest naar loeren. Een akelige plot twist aan het eind die er zo ver over is dat alle eerdere horror er meteen wordt uitgemept. Zeker niet slecht voor de sfeer, maar trop is teveel.

*Cargo (2017) Netflix

Deze stond ook reeds enkele jaren op “mijn lijst” (zo noemt dat effectief bij Netflix). Martin Freeman, die ook een bijrol had in Ghost Stories, trekt door de door een soort zombies geïnfesteerde Australische outback op zoek naar een betere toekomst voor z'n babydochter en ontmoet op zijn tocht een aboriginalmeisje en de nodige gestoorde gekken. Australische kruising tussen A Quiet Place en I Am Legend. In het begin sleept hij wat maar weet vanaf het midden toch te boeien.

Dan de series:

*Devil in Ohio (2022) Netflix

Broedend en sfeervol, over sektes in het rurale Amurica en dat daar weinig tegen te beginnen valt. Of toch wel? Ook wel: pas op wie of wat je in huis haalt! Tot de finale vraag je je af of er nu al dan niet een bovennatuurlijke oorzaak achter zit (geen spoilers). Aanrader!

*The Haunting of Hill House (2018) Netflix

Enkele maanden geleden integraal bekeken maar kon zeker niet in deze lijst ontbreken. Klassieke spookhuishorror van golden boy Mike Flanagan, bekend van tal van horrorfilms alsook opvolger The Haunting of Bly Manor (2020, op de lijst), het gewéldige Midnight Mass (2021) en The Midnight Club (2022, ook op de lijst). Allemaal op Netflix (dat moet nogal een lucratief contract zijn). Vaag gebaseerd of The Haunting (boek én film) maar met een geheel eigen visie.
Akelig en dreigend over een hecht gezin dat na ervaringen in een spookhuis nooit meer hetzelfde is. Zelfs de normale scènes hebben altijd iets onderhuids dat af en toe onverwacht naar je keel grijpt. Ook één van de ergste jump scares van de afgelopen jaren, mijn hart was fysiek vijf minuten ontregeld daarna. U weze gewaarschuwd!

*Archive 81 (2022) Netflix

Mocht ook zeker niet in deze lijst ontbreken. Een filmhersteller krijgt een iets té goedbetaalde opdracht om op een afgelegen locatie mysterieuze Hi-8 bandjes te fixen en ineens te achterhalen wat er met de vorige eigenaar gebeurd is. Het begin van een waanzinnige trip van tijdreizen, cultisten, claustrofobie en videodemonen. De afgelegen locatie in de bossen, inclusief creepy kelders en kerk was wat mij betreft nog het akeligst van de gehele reeks. Aanrader, maar helaas reeds gecanceld door Netflix na een paar maanden om onduidelijke redenen dus we zullen nooit weten hoe het nu verder ging. Veel wordt duidelijk in de laatste afleveringen maar eindigt natuurlijk op een cliffhanger. Spijtig.

*Guillermo Del Toro's Cabinet of Curiosities (2022) Netflix

Anthologiereeks geproduceerd en (onwennig) gepresenteerd door de gekende cultregisseur en bestaande uit acht aparte verhalen door verschillende filmmakers (niet één door hemzelf dus) in beeld gebracht. Momenteel nog niet allemaal bekeken dus ik kan onmogelijk een objectief eindoordeel vellen. Voorlopig is de tendens “sfeervol doch het mocht toch ietske méér zijn”, maar ik moet de Lovecraft adaptaties nog zien. Voelt als enkele laatstejaarsstudenten film die onder het mom “doe eens iets met horror” ongelimiteerd budget en carte blanche kregen. Al kan dat tot zéér leuke dingen leiden.

*American Horror Stories (2022) Disney+

Tweede reeks alweer van de spin-off van de American Horror Story anthologiereeks die zelf al aan zijn tiende (!) seizoen begint. Stories is zeer uiteenlopend van kwaliteit, met af en toe episodes die overlappen met de zeer aan te raden hoofdreeks, sfeervolle twists op horrorklassiekers en dan weer van de pot gerukte scripts die zelfs bij The Twilight Zone zouden worden weggegooid. Soms gewoon ziek. Net zoals die van Del Toro nog aan het bekijken, al denk ik dat we de topper (afl 1) en de stinker (afl 3) al gehad hebben. Voor de fans.

*What We Do In The Shadows (2019) Disney+

Spin-off van de gelijknamige vampierenkomedie uit 2014 van Taika “Thor” Waititi over 4 vampieren en hun onhandige familiar die een territorium proberen uit te bouwen op Staten Island dat verder reikt dan hun eigen straat. Onnozel, onnozeler, onnozelst. Af en toe wel goed gelachen.

*Z Nation (2014-2018) Netflix

Guilty pleasure sinds ik mijn abonnement van Netflix startte en waar ik zéér sporadisch eens naar kijk. Momenteel net reeks 3 uitgekeken (van de voorlopig 5) dus dat zegt wel iets. Voelt als een B-movie en plezante versie van The Walking Dead met humor en actie in plaats van drama en tragiek. Al blijkt dat ook uit de verschrikkelijke speciale effecten en soms iets te onnozele plotlijnen.
Tip: doorspartel de eerste 3-4 bijna onbekijkbare afleveringen en daarna wordt het plezant. Spoiler: de “bekende” acteurs leggen het loodje in de eerste 2 want die waren waarschijnlijk te duur voor het budget of gebrek daaraan. Ideaal om op te zetten als het niet te moeilijk mag zijn of je hersenen al bijna in slaapmodus verkeren. Of wanneer je na The Walking Dead eens een plezante zombiereeks wil zien waar je niét depressief van wordt. Enkele personages maken trouwens een cameo in de Sharknado films van productiehuis The Asylum. Jazeker, dat niveau!

HÄXAN

Recent ontdekt en gekeken, maar desondanks het feit dat hij zeker niet teleurstelt kan ik deze Zweeds/Deense horrordocumentaire uit 1922 moeilijk aanbevelen voor een gezellige filmavond. Op de kop 100 jaar oud en zeker vooruitstrevend in zijn boodschap. Sommige segmenten maken ook vandaag nog indruk en cinematografisch is hij bij momenten een absoluut pareltje. De hoeveelheid tekst echter, in die tijd onontbeerlijk om meer duiding te scheppen bij een "stille" film, haalt de vaart eruit en werkt storend voor een modern en verwend kijker. Misschien werken met een voice-over en verknippen naar een modernere versie van een uurtje?

Een geschiedenis van hekserij in zeven delen. Regisseur Benjamin Christensen kon een exemplaar van de Malleus Maleficarum bemachtigen, de beruchte heksenhamer en handleiding voor heksenjagers, verdiepte zich in de materie en trok daar zijn conclusies uit. Eerst volgt een droge en nogal saaie uiteenzetting over de "geschiedenis" van de hekserij, met afbeeldingen in plaats van bewegende beelden. Schooltelevisie is niet veraf. Maar vanaf het tweede deel ontwikkelt zich een verhaal doorheen de documentaire waar vooral de Kerk als boosdoener mag fungeren, zij het vooral door bekrompenheid dan wel slechte bedoelingen. En zij met slechte bedoelingen krijgen uiteindelijk met slecht karma af te rekenen. De mooiste en opvallendste sequenties zijn toch die van de heksensabbat en alles wat met duivels te maken heeft. Ze geven een treffend beeld van wat de "primitievere" mensen zich bij de hel en aanverwanten voorstelden en doen denken aan Mélies en andere pioniers van de cinema. Mogelijk schokkend voor het publiek van honderd jaar geleden, nu eerder charmant en aandoenlijk in zijn naïviteit. Al zouden sommige beelden (boterkarnende duivels!) vandaag de dag ook niet meer kunnen. De beelden van folterkamers en inquisiteurs maken nog steeds indruk en laten weinig aan de verbeelding over van wat daar destijds gebeurde.
Het laatste deel laat alle fantasie varen en gaat in op de overeenkomsten tussen wat als bezetenheid werd gezien in de Middeleeuwen en wat de moderne psychologie als hysterie erkent. Bijzonder tragisch in feite.

De boodschap is verrassend vooruitstrevend voor die tijd en de film werd dan ook massaal gecensureerd en gebannen vanwege de anti-clericale boodschappen erachter. De wereld was duidelijk niet klaar voor de waarheid (is ze dat ooit?).

Glansrol ook voor regisseur Christensen als... Satan zelve! Inclusief wapperende tong én een jump scare die zelfs ik niet zag aankomen. Bravo!

Hellboy

Meerbepaald de film uit 2019 en reboot na de oudere films van Del Toro. Eindelijk gezien via Netflix en een pak beter dan de negatieve kritieken lieten uitschijnen. Kan ook met de vergelijking met die iconische originele films te maken hebben natuurlijk. Als fan van het eerste uur (comics én originele films) begonnen met bepaalde verwachtingen en zowel positief als negatief verrast. David Harbour kon naar mijn bescheiden menig niet tippen aan een nog steeds magistrale Ron Perlman als het titelpersonage. Hij ziét er simpelweg niet uit, terwijl Perlman gewoon Hellboy was.

Qua verhaal volgt de film dunnetjes enkele klassieke Hellboy verhalen uit de comics, Hellboy in Mexico, The Wild Hunt, The Storm en The Fury in het bijzonder, met lichte aanpassingen aan enkele nevenpersonages. Hierdoor is het geen sequel op de eerdere films, hoewel ze mits andere acteurs daar makkelijk voor hadden kunnen kiezen. Bij momenten is het er qua sfeer en humor volledig op, op andere momenten slaan ze de bal totaal mis en wordt het bijna (bloederige) slapstick. Mijn grootste teleurstelling is dat het een zwartkomische actiefilm geworden is, terwijl de comics het toch eerder moeten hebben van de lugubere sfeer en mysterie, gekoppeld aan goedgeplaatste zwarte humor. Het zal hem in de details zitten. En toch stipt de reboot enkele aspecten van Hellboy en het overkoepelende verhaal aan die de oude films volledig negeerden.

Mocht je hem nog niet gezien hebben, niet twijfelen! Garant een avond filmplezier. Maar ik zou toch de originele films aanraden voor deze te kijken.
Benieuwd of die cliffhanger ooit naar een sequel zal leiden. Voor mij graag!

R.I.P. Taylor Hawkins

Zaterdag wakker worden met een schok: Taylor Hawkins, drummer van de Foo Fighters, is niet meer. 50 jaar mannekes, al zijn experimentele cocktails van drugs en medicijnen op geen enkel moment een goed idee.
Vorige week speelden ze Studio 666, de horrorfilm van de Foo Fighters éénmalig in de cinema en heb deze uiteraard moeten missen. Ongetwijfeld binnenkort op het programma als Blu-ray of DVD maar het zal toch niet hetzelfde zijn na het tragische nieuws. Trailer:

Evil Dead vibes!

Eternals

De introductie van de Eternals (ik ga niét uitleggen wie of wat dat zijn en vanwaar ze komen) in het MCU en de meest slaapverwekkende en overbodige film in de franchise totnogtoe, alsook het wokefest dat ik er van verwacht had. Deed me eerder denken aan Sense8 ipv Avengers, al was die reeks honderd keer beter dan deze slaaptherapie. Indien u nog een keuze heeft (voor mij is het te laat): mijden als de pest en bespaar uzelf twee en half uur van uw leven.

Het lijkt me dat Disney (alweer) meer moeite heeft gestoken in alles zo politiek correct mogelijk te maken en daarbij (alweer) is vergeten dat een superheldenfilm buiten woke personages ook nog een verhaal en liefst een béétje spanning mag bevatten. Na de obligate exposure (wie wat waarom) praten de personages mekaar nét niet in slaap en slagen erin mekaar de hele film terug te vinden en weer kwijt te spelen. De acteerprestaties zijn dan ook navenant en grenzen aan het allerergste wat Star Wars destijds met z'n green key en prequels voor mekaar kreeg. Houterig is een understatement. Het holle, zielloze past misschien bij de origine (minor spoiler) van de Eternals, maar als zowat alle hoofdpersonages bewust of onbewust acteren zonder enige vorm van emotie gaat dat erg snel vervelen.

Blij dat ik er geen cinematicket aan heb betaald (gedeeld Disney+ abo). Ik heb 2 avonden nodig gehad om hem te doorspartelen waarbij de eerste keer letterlijk in slaap gesukkeld na ongeveer een uur. Voor diegenen die mijn goede raad willen opvolgen en hem straal negeren volgt hier een spoiler:
Aan het eind ligt er een dode Celestial in de Stille Oceaan en weet niemand buiten een dikke Indiër met een camera wat er nu feitelijk is gebeurd.
Het beste was nog de post credits scène waarin John Snow, een nevenpersonage dat de hele film niéts te doen heeft, de Black Knight van het MCU blijkt te mogen worden. En de off-screen stem zou niemand minder dan Blade zijn.

Aan het einde nog de boodschap "The Eternals will return"... liefst niet te snel aub.

R.I.P. Meat Loaf

Jawadde!

Meat Loaf is niet meer... Zanger, acteur (oa Fight Club)... Omdat het niet altijd Paradise By The Dashboard Lights of I Would Do Anything For Love (But I Won't Do That) moet zijn, hier eentje uit The Rocky Horror Picture Show.

So long, Marvin!

Spider-Man: No Way Home

De cinema's mochten gelukkig weer open, dus wij zaterdagochtend met de volgende generatie op sleeptouw naar de cinema van Aarschot voor de derde Spider-Man film van het MCU! Want die wilden ze écht in de cinema zien. De verwachtingen lagen erg hoog, en de online spoilers waren amper te ontwijken.

Deze film is fanboy service eerste klasse, dus wij hebben er van gesmuld. Iéts van het plot weggeven is spoilen, dus daar ga ik me niet aan wagen. Maar de posters en trailers laten al zien wat iedereen vermoedde: Dr Strange en het Multiversum spelen een rol (die film staat ergens in mei op de planning) en ja, ook de oude Spider-Man films maken er deel van uit. Inclusief de villains en... dat zie je zelf wel.
Het verhaal is een direct vervolg op Spider-Man: Far From Home met alle problemen vandien voor Peter Parker. Wat volgt en ook het einde vormen niet alleen een emotionele en fysieke rollercoaster maar geven ook bepaalde personages van de oude films een waardige afsluiter. Het plot op zich is misschien soms een beetje rommelig en vlak, de acteerprestaties, gastacteurs en verrassingsgasten maken véél goed. Maar zorg wel dat je alle Spider-Man films vanaf 2002 gezien hebt of je mist her en der wel wat.

Ondertussen via Disney+ ook Black Widow, Shang-Chi, Loki én Hawkeye gekeken dus we zijn weer helemaal bij wat Marvel betreft. Mogelijk volgt daar ook nog een post over, mogelijk niet. Zal voornamelijk van de drukte op het werk en alle varianten afhangen.

Scheve Clip vd Week

Met dank aan Hans voor de tip!

De eerste LOTR film is 20 jaar oud mannekes... Ik herinner het me nog als was het gisteren dat we collectief in de refter van St Lukas reikhalzend zaten uit te kijken naar het vervolg en de bijkomende trailers. Oud worden enzo...

Halloween-a-thon 2021

*Army of the Dead (2021) Netflix

Zach Snyder maakte na de Dawn of the Dead remake uit 2004 een nieuwe zombiefilm voor Netflix, ditmaal gesitueerd in Las Vegas. En ook eerder een actiefilm dan een horrorfilm die best te pruimen valt voor wat hij is, maar meer ook niet. De duurtijd van 2.5h is niet min maar betekent dat de personages ook iets meer achtergrond (diepte zou te veel eer geven) krijgen temidden van de hersenloze actie en het flutverhaaltje van een overval in het epicenter van een horde bloeddorstige, ingesloten zombies. Waar meer aan de hand is dan je op het eerste zicht zou vermoeden. De openingscredits geven meteen de introductie van de meeste personages, waarna het verhaal direct van start gaat. Voelt als een B-film die plots veel te veel budget kreeg (miljoénen) en dat er volledig doorjoeg aan special FX. Niet dat daar iets mis mee is. 2,5 uur brainless entertainment (pun intended).

*A Quiet Place (2018) VTM2 of 3 of 4

Overleven in een wereld waar het minste geluidje agressieve monsters lokt die u en/of uw geliefden tot pulp herleiden. Geslaagd qua sfeerschepping maar de clichés stapelen zich snel op. Als ik in die setting wist dat mijn vrouw een baby (en verzekerde krijsmachine) ter wereld zou brengen zou ik toch al maanden op voorhand een geluidsdichte kamer hebben gebouwd met eierdozen aan de muur. Voelde ook aan als een goeie B-film en niet de blockbuster zoals hij werd geafficheerd. Zeker niet slecht in zijn genre, maar ik ga toch passen voor de sequel denk ik.

*Zombieland: Double Tap (2019) Netflix

Logisch vervolg op één van de populairste zombie cult films van de laatste decennia. Helaas voegt hij bitter weinig toe aan de franchise, buiten een blik op hoe het de personages enkele jaren later vergaat. Speelt te veel op veilig, de zombies vormen zelden een dreiging… en dan nog. Plezant maar blij dat ik er geen cinematicket aan betaald heb destijds.

*Scary Stories to Tell in the Dark (2019) Netflix

Halloween Americana met een deftig achtergrondverhaal en kleine vignetten die toch een geheel vormen. Gebaseerd op een blijkbaar populaire boekenreeks. Soms iets te veilig en gericht op een jonger publiek, maar er zitten genoeg verontrustende dingen in die bijblijven (de dikke madam in het gesticht, de brokkenman, de teen). Geschreven én geproduceerd door niemand minder dan Guillermo Del Toro dus dan weet je dat het niet slecht gaat zijn.

*Nobody Sleeps in the Woods Tonight 2 (2021) Netflix

Direct vervolg op de eerste, waar de gemuteerde killers en de “final girl” starten in het lokale, (Poolse) aftandse politiekantoor. Was de eerste nog een traditionele tieners in het bos worden afgeslacht door gemuteerde killers horrorfilm, dan gaat deze toch dat stapje verder. Naar het einde toe verwordt hij van amusante en bijwijlen zwartkomische slasher tot een soort existentiële monsterfilm. Of dat het verhaal ten goede komt daar ben ik zelf nog niet geheel uit.
Het open einde naar een eventueel vervolg mocht natuurlijk ook niet ontbreken.

*Get Out (2017) Play6

Horror met een kleurtje van Jordan Peele. Amusant, doch bij de haren getrokken verhaal van een gekleurde jonge fotograaf die voor het eerst zijn rijke (en blanke) schoonouders bezoekt en daar ontdekt dat er toch meer aan de hand is. De onbetrouwbare, gecorrumpeerde blanke als fobie voor de gekleurde medemens. Beetje de weerbots voor wat de kookpot van de koppensnellers voor blanken was destijds.

Ook nog enkele horrorseries op Netflix gekeken:

*Brand New Cherry Flavor (2021)

Een beginnende regisseuse komt terecht in een uiterst scheef Los Angeles en zint na een aanvaring met een bijzonder foute producer op wraak, waarna alles van kwaad naar erger gaat. Het begin deed me bij momenten denken aan Mulholland Drive van Lynch maar de reeks gaat toch nog iets verder en schever. Zwarte komedie doorspekt met emmers vetzakkerij, en de goorste scène zit in de finale (geen spoilers). Niet voor tere zieltjes.

*Midnight Mass (2021)

Trage, zinderende horror op een afgelegen eiland waar een nieuwe priester een vreemde invloed blijkt te hebben op de lokale bevolking. Voelt als een Stephen King verhaal, wat op zich een compliment is. Ook Lovecraft is nooit veraf, al neemt het verhaal ergens vanaf het midden een andere koers. Over religieus fanatisme en de hypocrisie van kleine gemeenschappen. Absolute aanrader!

*Squid Game (2021)

De hype van het moment die erg populair blijkt bij de jeugd. Verontrustend en ook wel verrassend wegens volledig Koreaans en Nederlands ondertiteld. Zet mogelijk de deur open voor meer Asiamania? Zeker niet slecht, een kruising tussen Battle Royale en Homo Universalis waar de verliezers van de domme spelletjes met het oog op een exuberante geldprijs simpelweg worden doodgeschoten door snipers. Toch een tikkeltje té brutaal voor de jongere kijkers. En de eerste aflevering heb je al een vrij correct idee welke personages de laatste rondes zullen halen.
Ik blijf erbij: wij gaan nog meemaken dat dit realiteit wordt onder het mom van entertainment. Ik gok het eerst op Play4.