*Army of the Dead (2021) Netflix
Zach Snyder
maakte na de Dawn of the Dead remake uit 2004 een nieuwe zombiefilm voor
Netflix, ditmaal gesitueerd in Las Vegas. En ook eerder een actiefilm dan een
horrorfilm die best te pruimen valt voor wat hij is, maar meer ook niet. De
duurtijd van 2.5h is niet min maar betekent dat de personages ook iets meer achtergrond
(diepte zou te veel eer geven) krijgen temidden van de hersenloze actie en het
flutverhaaltje van een overval in het epicenter van een horde bloeddorstige,
ingesloten zombies. Waar meer aan de hand is dan je op het eerste zicht zou
vermoeden. De openingscredits geven meteen de introductie van de meeste
personages, waarna het verhaal direct van start gaat. Voelt als een B-film die
plots veel te veel budget kreeg (miljoénen) en dat er volledig doorjoeg aan
special FX. Niet dat daar iets mis mee is. 2,5 uur brainless entertainment (pun
intended).
*A Quiet Place (2018)
VTM2 of 3 of 4
Overleven in een wereld waar het minste geluidje agressieve monsters lokt die u en/of uw geliefden tot pulp herleiden. Geslaagd qua sfeerschepping maar de clichés stapelen zich snel op. Als ik in die setting wist dat mijn vrouw een baby (en verzekerde krijsmachine) ter wereld zou brengen zou ik toch al maanden op voorhand een geluidsdichte kamer hebben gebouwd met eierdozen aan de muur. Voelde ook aan als een goeie B-film en niet de blockbuster zoals hij werd geafficheerd. Zeker niet slecht in zijn genre, maar ik ga toch passen voor de sequel denk ik.
*Zombieland:
Double Tap (2019) Netflix
Logisch vervolg op één van de populairste zombie cult films van de laatste decennia. Helaas voegt hij bitter weinig toe aan de franchise, buiten een blik op hoe het de personages enkele jaren later vergaat. Speelt te veel op veilig, de zombies vormen zelden een dreiging… en dan nog. Plezant maar blij dat ik er geen cinematicket aan betaald heb destijds.
*Scary Stories to
Tell in the Dark (2019) Netflix
Halloween
Americana met een deftig achtergrondverhaal en kleine vignetten die toch een
geheel vormen. Gebaseerd op een blijkbaar populaire boekenreeks. Soms iets te
veilig en gericht op een jonger publiek, maar er zitten genoeg verontrustende
dingen in die bijblijven (de dikke madam in het gesticht, de brokkenman, de teen).
Geschreven én geproduceerd door niemand minder dan Guillermo Del Toro
dus dan weet je dat het niet slecht gaat zijn.
*Nobody Sleeps in
the Woods Tonight 2 (2021) Netflix
Direct vervolg op
de eerste, waar de gemuteerde killers en de “final girl” starten in het lokale,
(Poolse) aftandse politiekantoor. Was de eerste nog een traditionele tieners in
het bos worden afgeslacht door gemuteerde killers horrorfilm, dan gaat deze
toch dat stapje verder. Naar het einde toe verwordt hij van amusante en
bijwijlen zwartkomische slasher tot een soort existentiële monsterfilm. Of dat
het verhaal ten goede komt daar ben ik zelf nog niet geheel uit.
Het open einde naar een eventueel vervolg mocht natuurlijk ook niet ontbreken.
*Get Out (2017) Play6
Horror met een
kleurtje van Jordan Peele. Amusant, doch bij de haren getrokken verhaal van een
gekleurde jonge fotograaf die voor het eerst zijn rijke (en blanke) schoonouders
bezoekt en daar ontdekt dat er toch meer aan de hand is. De onbetrouwbare,
gecorrumpeerde blanke als fobie voor de gekleurde medemens. Beetje de weerbots
voor wat de kookpot van de koppensnellers voor blanken was destijds.
Ook nog enkele horrorseries
op Netflix gekeken:
*Brand New Cherry
Flavor (2021)
Een beginnende
regisseuse komt terecht in een uiterst scheef Los Angeles en zint na een aanvaring
met een bijzonder foute producer op wraak, waarna alles van kwaad naar erger
gaat. Het begin deed me bij momenten denken aan Mulholland Drive van Lynch maar
de reeks gaat toch nog iets verder en schever. Zwarte komedie doorspekt met
emmers vetzakkerij, en de goorste scène zit in de finale (geen spoilers). Niet
voor tere zieltjes.
*Midnight Mass
(2021)
Trage, zinderende
horror op een afgelegen eiland waar een nieuwe priester een vreemde invloed
blijkt te hebben op de lokale bevolking. Voelt als een Stephen King verhaal,
wat op zich een compliment is. Ook Lovecraft is nooit veraf, al neemt het
verhaal ergens vanaf het midden een andere koers. Over religieus fanatisme en
de hypocrisie van kleine gemeenschappen. Absolute aanrader!
*Squid Game
(2021)
De hype van het
moment die erg populair blijkt bij de jeugd. Verontrustend en ook wel
verrassend wegens volledig Koreaans en Nederlands ondertiteld. Zet mogelijk de
deur open voor meer Asiamania? Zeker niet slecht, een kruising tussen Battle
Royale en Homo Universalis waar de verliezers van de domme spelletjes met het
oog op een exuberante geldprijs simpelweg worden doodgeschoten door snipers.
Toch een tikkeltje té brutaal voor de jongere kijkers. En de eerste aflevering
heb je al een vrij correct idee welke personages de laatste rondes zullen
halen.
Ik blijf erbij: wij gaan nog meemaken dat dit realiteit wordt onder het mom van
entertainment. Ik gok het eerst op Play4.
1 opmerking:
Een reactie posten