Heroquest: Kellar's Kerkers - deel 3

Het vervolg van ongeveer een maand geleden. Omwille van een veel te warme zolder en Bert zijn hond voor de verandering in onze garage. Oldskool vibes!

De Hal der Dwergenvorsten

Via de Dwergen-smidse volgen de helden een stenen trap die leidt naar de tombes waar de Dwergenvorsten van weleer begraven liggen. De eerste gang is nog niet ten einde of er weerklinkt tumult achterop... een bloeddorstige meute heeft de achtervolging ingezet!

De gang loopt dood in de tombe van Belorn. Terwijl de stevigste krijgers linie trekken tegen de naderende monsters verkennen de Dwerg en Tovenaar de tombe. Ze openen daarbij de cryptes waar andere Dwergenvorsten begraven werden en niet zo dood blijken als verwacht. Ahnuld chargeert en hakt één dwergenskelet aan stukken waarop de andere skeletten hun ook aanvallen. Hoe zou je zelf zijn? Die dwergenskeletten blijken iets steviger dan verwacht en houden de helden op, terwijl de monsters de crypte bereiken.

De helden deduceren dat er ergens een geheime gang moet zijn in deze anders dodelijke valstrik. Dat er in één van de cryptes een zombie zit zou een aanwijzing geven en waarempel... nadat de skeletten en zombie tot gruis herleid zijn vindt de Tovenaar daar toch wel een uitweg!

Die komt uit in een lege kamer met daarachter enkele verraste kobolden die geen partij zijn voor bewapende helden. Terwijl de anderen al richting uitgang bewegen trekt Ahnuld de Barbaar op z'n eentje linie en houdt de meute tegen... De trap leidt voor de verandering omhoog naar...

De Grote Citadel

Oftewel het bolwerk aan de andere kant van de bergen waar de garnizoenen van Morcar zich klaarmaken voor de beslissende strijd met het Keizerrijk. Een massa orks en ander gespuis, maar niets wat onze helden niet aankunnen. Kobolden lopen zich te pletter op pantser en schilden, en de sterkere monsters hebben last van mijn dobbelsteenskills. Skulls voor verdediging en schilden op de aanval, iedere keer opnieuw.

Na enkele kamers te hebben verkend loopt de Dwerg op een gesloten deur en een patrouille die het alarm doet afgaan. De hele Citadel komt nu op onze helden af, die besluiten zich te verschansen in de centrale kamer. Hetgeen een goede tactiek blijkt.

Eén voor één lopen de monsters zich te pletter op het pantser en de schilden van de Barbaar en de Dwerg. Morcar (ik dus) blijft abominabel rollen, al gaat zowat alle genezing er toch door bij de helden. De Chaos Tovenaar die zwaar moest uitpakken volgens het scenario gaat onmiddellijk neer tegenover de beruchte Luchtgeest, en ook de aanwezige Chaoskrijgers richten niet veel uit. De Chaos spreuken die Morcar afsteekt worden vlotjes geannuleerd door andere spreuken, pottekes of afdobbelen.

Na de volledige Citadel gekuist te hebben besluit de Dwerg toch die gesloten deur te forceren. Ironisch genoeg is het de Elf die uiteindelijk de antieke dwergendeur open krijgt. Daarachter nog oudere cryptes vol ondoden en uiteindelijk nog een tombe, maar de opbrengsten zijn eerder gering. Jaques de Dwerg heeft ook de gehele avond schade gekregen van vallen en soortgelijke effecten als hij naar schatten zocht, terwijl de anderen telkens goud en pottekes vinden. Lachen!

De twee boogschutters hebben het avontuur overleefd, ze werden telkens bijzonder goed afgeschermd door de helden. Zelfs de Tovenaar kreeg eindelijk een naam: David Koperveld. Serieus.

Wanneer ze de poort doorgaan gloeit het kristal weer rood op en maakt Mentor contact... Karak Varn komt dichterbij...

Nog enkele sfeerfoto's van Bert:

Wordt vervolgd...