Opgelet: spoilers!
De finale belegering van de burcht van onze nemesis Hestion. Via de donkere wouden rondom het bolwerk sluipen we naderbij en komen al gauw tegenover betoverde tegenstanders te staan. Gepantserde krijgers en Merriods met weeral de rode ogen van Hestion erboven. En die vijanden blijken vrij stevig (tier 2), maar niets dat wij niet aan kunnen.
Als we dichter bij de ingang komen worden we verrast door stevige zombies en voodoo goblins in de wachtpost. We ruimen vakkundig alles op en nemen onderwijl alle loot ook mee (vooral tovenaar Leoric), en die komt van pas! Stamina potions, healing potions, ze gaan er allemaal vrij snel door. En onze genezer Avric (Ken) heeft z'n handen vol om ons overeind te houden.
Als we dan uiteindelijk de burcht en meerbepaald de troonzaal betreden (aan het eind van de ronde, altijd snugger) blijkt die vergeven van de mutanten (in gouden pantsers, zoals ook Sir Alric aan had), spinnen en goblin boogschutters. En die mutanten, ontvoerde dorpelingen en erger waarop Hestion naar hartelust experimenteerde, halen stevig uit! Elfenridder Syndrael (ikzelf) trekt linie en slaagt erin de hele meute te tanken tot haar kompanen kunnen bijspringen. Stevig!
Linie!!!
Het duurt even om de troonzaal op te kuisen want elke mutant dient op een bepaalde manier verslagen te worden, meestal door een skill check, extreme schade toe te brengen, geen schade te trekken, etc. Daarna moeten we de sleutel van Hestion's inner sanctum nog zoeken tussen méér mutanten en monsters. Maar uiteindelijk vinden we de sleutel, toevallig in de laatste plek waar we zoeken en nadat we alle mutanten verslagen hebben. Maar in het inner sanctum wacht ons nog een laatste verrassing...
Sir Alric Farrow staat boven het lijk van Hestion, een experiment van de tovenaar dat slecht uitpakte voor hem. De doodsridder in gouden pantser is niet voor rede vatbaar en staat op het punt ons aan te vallen, bijgestaan door zijn persoonlijke hellehond en... Sir Merick Farrow! Er is enige twijfel te zien in Merick's ogen maar uiteindelijk kiest hij voor zijn familie en is duidelijk gereed zijn broer tot de dood te verdedigen. Een stevig gevecht breekt los, en we dienen het onderste uit de kan te halen om het drietal te verslaan.
To the death!
Jayne (Bert) gaat neer wanneer we plots argwaan krijgen voor de boogschutter (minor peril) en weg vluchten, waarop ze alleen tegenover de eindbazen komt te staan. Maar iets later is ze er weer bovenop met de hulp van een healing potion, en kunnen we het gevecht beslechten in ons voordeel. Merick gaat vrij snel neer voor hij nog meer schade kan aanrichten met zijn vuurspreuken, en ook de hond gaat iets later finaal liggen. Wanneer Sir Alric uiteindelijk neergaat krijgen we het eindscherm te zien waarbij een epische stem de epiloog voorleest.
Victory!
Zo'n finale neemt tijd in beslag, en het was dan ook half twee dat ik mijn bedje zag. De volgende dag weer werken... koffie werd gedronken.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten