Best of Mauro

Gisteren een "uniek" optreden bijgewoond van de enige, échte Mauro Pawlowski in semi-stamkroeg de Living te Heist-op-den-Berg. Gekend van de Evil Superstars, Kiss My Jazz, zijn solo platen, dEUS, enz, enz... Ik volg de mens af en aan sinds zijn dagen bij de Evil Superstars (aka het stenen tijdperk aka het vorige millennium) en de verwachtingen lagen erg hoog... en werden niet bepaald ingelost. De reacties van de andere aanwezigen waren ook niet echt lovend.

Buiten enkele Nederlandstalige ballades (Maurits Pauwels) en één enkele uitschieter van de Superstars (B.A.B.Y.) was het vooral veel noise, chaos, flauwe moppen en een solo artiest die niet goed wist wat hij nu juist zelf wilde. En zijn stem was ook nog eens bijna weg wegens ziekskes. Een gemiste kans want geef de mens een gitaar en verplicht hem om zijn beste nummers akoestisch te brengen en je krijgt parels. Maar niet gisteren dus.

Niet zozeer een jeugdheld die van z'n sokkel viel, dan wel eentje die er vrijwillig afsprong en daarna die sokkel omver schopte en er tegen piste.

Ik zal gisteren uit mijn selectieve geheugen wissen en de goede dingen van vroeger onthouden.