Een beeld van de één of andere afgod terugbrengen naar de primitieve begraafplaats in de moerassen waar Hoss zijn oude en slimme vriend Mike het eerder had meegenomen en dus beloond werd met een knoert van een vloek. Omdat de mijn ergens in de wouden rond Adlerville ligt besluiten we met de optionele campaign regels te spelen mbt de woodlands: sterkere tegenstanders en iets vettere loot.
Aan de ingang is weinig te merken, en even lijkt het erop dat de kust veilig is. Maar iets verder zien we vreemde monsters met tentakels en tanden naderbij komen: Stranglers! Doc neemt meteen notities in z'n handboek, maar dan verschijnen er Void Spiders rondom ons in een ambush! Die vormen geen probleem voor onze schietgrage rancher Dutch die met haar dubbelloops geweer alle spinnen om zeep helpt (een vrij harde tot zelfs broken skill). Prospector Hoss rekent daarop af met alle Stranglers met één staaf dynamiet. Boem!
We verkennen de mijn maar van een portaal geen sprake... tot Tshonka in de verte een gloed waarneemt, met nog meer schuifelende gedaantes... Hungry Dead! Een voorteken van wat nog komen zal. Deze wandelende doden blijken steviger dan die we reeds tegenkwamen, geholpen door de Duisternis zelf want de dobbelstenen voor holding back the Darkness vielen niet echt gunstig. Maar zo'n rancher en prospector maken al gauw korte metten met de zombies, alsook de hopen waaruit ze blijven kruipen.
De doden zijn nog niet goed terug gaan liggen of we worden verrast door een zwerm Hellbats! Maar ook deze vallen al vrij snel tegenover een rancher en haar dubbelloops. Onze indiaan begint te zagen dat het te gemakkelijk gaat en saai begint te worden... Hij springt dan maar zonder verpinken het portaal in!
Ambush door Hellbats
Wanneer we Jargono betreden en moeten bekomen van de drukkende, vochtige hitte (ook in het echte leven ondertussen) krijgen we nog een hinderlaag in onze nek van Bogbats deze keer, een rode variant op Hellbats die ook kwistig gif uitdelen! Maar ook hier, geen probleem.
Ambush door Bogbats
De moerassen vormen een groter gevaar dan de creaturen die we er tegenkomen. Monsterspinnen in hinderlaag, kuilen vol afgekloven beenderen, tentakels die vanuit het niets opduiken. Maar ook een magische poel die geneest. Zowel Dutch als Tshonka bedanken voor deze unieke kans om gratis en voor niks van hun "vrienden" af te geraken. Hoss schaart een moerasparasiet op...
Een stevige doch eenzame monsterslak zorgt even voor wat stress maar onze gezamenlijke schade krijgt het gedrocht eraan.
Langsheen de beenderen van een immense reptielachtige of zelfs dinosaurus bereiken we dan uiteindelijk de beruchte begraafplaats. Doc loopt argeloos in een voodoocirkel van takken en beenderen waarop hij ook een vloek in z'n nek gedraaid krijgt en enkel op een 5+ schade kan voorkomen. En dat loopt bijna fataal af... Onze helden worden verrast door meer Hungry Dead die van onder het brakke moeraswater opduiken en zwaar uithalen. De beraafplaats blijkt vergeven van de Corpse Piles, die in hoger tempo hun ondoden uitbraken (2 ipv 1 per spawn).
De bijna epic finale
Doc krijgt een sympathieke 14 schade te verwerken op 15 hit points en dient even te bekomen met wat geneeskrachtige kruiden. Maar ondertussen schiet Dutch de zombies aan flarden, geholpen door de pikhouweel van Hoss. Ook de Corpse Piles houden het niet lang vol en de begraafplaats is gekuist! Het juiste graf vinden is niet zo moeilijk, enkel de Duisternis zelf vormde nog een kleine dreiging op het laatst wegens bijna ontsnapt! Mike zal content zijn. De moerassen brachten ook de nodige loot en artefacten op: een offerdolk, een magische veer, een juju staf...
De terugweg naar Adlerville verloopt met ups en downs zoals gewoonlijk. Irritante bandieten aan de bosrand, een inspirerende nacht onder de sterrenhemel, een overstroming die onze indiaan de helft van z'n sidebag spullen kost, cirkelende gieren die ons bijna existentieel depressief krijgen... En de postkoets komt al van pas om te ontsnappen aan een levensgevaarlijke Mimic!
Het werd half 1 maar wegens werken de volgende dag vond niemand dat het echt erg om iets vroeger te stoppen dan gewoonlijk. De town phase zal dus voor een volgende keer zijn...
Geen opmerkingen:
Een reactie posten