Under Siege
Het Keizerrijk moet een door de rebellen ingenomen basis heroveren en hiervoor vier van de vijf tokens claimen. Door de aanwezigheid van Hera sloeg de balans volledig door naar de kant van de rebellen want telkens wanneer een trooper na een stevig gevecht goed stond opgesteld werd deze oftewel afgeknald (+1 schade bij dankzij Hera, te beslissen NA de aanval) oftewel in de weg gelopen door Hera die altijd toevallig op de juiste plek stond. En met maar 4 threat woog haar aanwezigheid niet door naar extra troepen toe (een squad stormtroopers kost 6 en zijn meestal na 1-2 activaties afgeslacht). Standaard is de missie voorzien voor 4 rebellen, 5 is compleet uit balans + de skill van Hera is ook broken.
Spannend tot het eind, maar weeral nét niet. Bijna 3 van de 4 tokens geclaimd, maar zelfs de aanwezigheid van Darth Vader op het eind (veel te laat zoals gewoonlijk, ook een pijnpunt voor de Imperial) kon niet baten. Slechts 1 vd 4 tokens. Alweer een Rebel Victory!
De rebellen worden steeds sterker en vergaren meer skill kaartjes, het Keizerrijk mist de nodige xp en influence en begint achterop te hinken. En de trend zet zich door...
Als tweede side missie wordt de persoonlijke missie van Fenn gekozen, in een poging diens (overpowered) kaartje te winnen. Een vrij moeilijke missie: zes explosieven onschadelijk maken in vijf rondes tijd, en er staat een AT-ST op het bord! Meestal wordt die beslecht in het voordeel van het keizerrijk... en wat dacht je?
De Keizerlijke troepen die het spel beginnen worden al vlug zonder veel moeite van het bord gevaagd want de rebellen zijn ondertussen uitgerust met stevige kaartjes én wapens, de weinige schade die kan gedaan worden ook nog eens gedodged. Toch is Fenn wounded na de eerste ronde (conditie: 4 helden gewond = victory). Het wordt een kat- en muisspelletje door de jungle, soms letterlijk als de elite Nexu komt meespelen. Maar de threat komt slechts moeizaam binnen en er kunnen geen Keizerlijke troepen worden opgesteld om het tempo dat ze worden afgeschoten tegen te gaan. Ook een pijnpunt dat ik al vanaf de tweede missie mocht voelen: wat je voorhanden hebt is nét niet genoeg om enige dreiging te vormen, terwijl ik dat net als opzet van het spel zou verwachten. De overwinning is nabij voor de rebellen als plots dankzij een foefke van het scenario nog een bom verschijnt, waarop Diala haar tech rol mist om deze onschadelijk te maken. De AT-ST ontploft met de laatste bom en er verschijnen Trandoshians en een meute Stormtroopers die de laatste bom bezetten. De Imperial Victory is binnen... of toch niet? Eén stomme tactische fout en Saska kan met de hulp van Fenn (die nog enkele keren dodgen en daardoor niet van het bord gaan) en een combo van movement points nét op de juiste plek komen en een finale rol doen die uiteraard lukt. Rebel Victory in de laatste worp van de laatste beurt vd laatste ronde... alweer uiterst nipt.
Ondertussen zijn de rebellen helemaal overpowered (zeker nu met het extra kaartje) waardoor het steeds achterop hinkende Keizerrijk ze feitelijk niks meer kan maken. Full credits dus ook meer en betere wapens en combo's. Elke missie gaat wat er op het bord verschijnt genadeloos worden afgemaakt voor ik er iéts mee kan doen, en de helden hebben ondertussen zoveel foefkes om schade te negeren, genezen of nét die extra schade bij te pakken om net dat keizerlijke figuur van het bord te pleuren dat de missies al beslist zijn voor ze van start gaan. Het tegenovergestelde dus van onze vorige campaign toen wij de rebellen (groentjes) speelden en het Keizerrijk de stoomwals werd die ons telkens weer verpletterde (ook plezant). Ondertussen weten de spelers welke rebellen en welke upgrades ze moeten kiezen om het sterkst te worden, en dat merk je.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten