Muziek!

Géén scheve clip, maar een acoustisch én zomers nummer van iets meer dan tien jaar geleden om de week toch nog een beetje deftig door te komen... De irritante advertenties krijgt u er van Youtube zomaar gratis bij!

Shameless Advertising

De Schoofzak in Hulshout begint vanaf vandaag officieel met belegde broodjes!

De kaart is zeer uitgebreid en ik heb vorige week al gewillig proefkonijn mogen spelen. Het moet gezegd: ze zijn fan-tas-tisch lekker! Club scampi’s in look, préparé crispy… manmanman zo goe.

Het logo voor de folder (en aanverwante merchandising) is zowat het enige tekenwerk dat ik in jaren gedaan heb. Als ik ooit op slag stinkend rijk wordt begin ik een eigen uitgeverij/tekenstudio en maak ik een strip. Tot dan vrees ik dat ik er noch de tijd noch de goesting voor vind.

Back on topic: Vandaag testen we de club kaas (iets bescheidener en beter voor de lijn).

Weekend + Doop

Wat een zalig weekend was me dat, zeg! En dan heb ik het niet alleen over het weer, dat ronduit schitterend was. Lars was ondanks de hitte en de last die hij daarvan ondervond geweldig in zijn element en heeft nagenoeg de ganse vrijdag en zaterdag al spelend en roepend op ons terras doorgebracht. Weliswaar veilig onder de paraplu tegen de boze zonnestralen. De papa kon ondertussen buiten rustig miniatuurkes schilderen, hetgeen ook al lang geleden was.

Zaterdagavond Savage Tide Redux te Kessel-Lo alwaar het er weeral hard aan toegang (zowel fysiek als moreel in de party onderling). Ene met paladijn ambities (slaven bevrijden) die niet gevolgd werden door de rest van de groep. Uiteindelijk kreeg de rest gelijk. Lem heeft voluit zijn ding kunnen doen en uitgebreid in de belangstelling gestaan, inclusief een aanslag door de haffia (halfling maffia) uit Calimshan. Lachen! Het bleek ook alweer een vreetfestijn en natuurlijk stond ik net op dieet (niet dat we ons daar veel van hebben aangetrokken).

Zondag was de grote dag voor onze Lars, want toen werd hij gedoopt. En dat hij dat ongelofelijk flink doorstaan heeft. Niet ambetant, niet geweend. We zijn fier op ons ventje!
Toen hij boven de doopvont hing en de pastoor water over zijn bolleke goot was er eventjes lichte paniek in zijn ogen waar te nemen, maar die verdween al gauw als sneeuw voor de zon. De klokken luiden gans op het einde vond hij het hoogtepunt van de mis, en daarin was hij niet alleen.
Achteraf familiefeestje in het Goorhofke (grens Wiekevorst-Hulshout) met vol-au-vent, gewéldig lekker stoofvlees, frieten en krokketten à volonté en dame blanches als dessert.
Lars is wakker geweest van kwart voor 1 tot half 7 en geen moment lastig geworden, integendeel. Waw.

Hij kruipt!

Ik had bij wijze van incentive beloofd dat hij met het kaske van de Digicorder iets verderop in de zetel mocht spelen als hij er zelf bij kon komen... en het werkte! Zijn gebrabbel begint ook iets verstaanbaarder te worden. Er vallen flarden "wa", "ba" en "jajajaja". Fantastisch toch!

Straks doop... ben benieuwd.

Foto vd Week: Lars

9 maanden!!!

Weekend

Terwijl iedereen op Saga zat heb ik voornamelijk op onze Lars gepast. Het weer viel fameus tegen dus zijn we niet genoeg kunnen gaan wandelen naar m'n goesting. Verder eten gemaakt (perfect gebakken vis en Zweudse macaronischotel), de familie te Putte bezocht, allerhande kleine klusjes die nog stonden te wachten afgewerkt (of toch geprobeerd) en de brochure van de Schoofzak (belegde broodjes!) is ook zo goed als af. Moest ik niet zo kritisch zijn op eigen werk was deze nu reeds af geweest.

Zaterdagavond op paling gaan vissen op de Nete, maar hij beet langs geen kanten en het water bleek vergeven van de kapotte visnetten. Enige vangst die avond stond op naam van bibi (een baars), maar qua spotting was het een goeie avond: uilen, zwaluwen en vleermuizen. Een zakflesje met Laphroigh om warm te blijven. En onze Lars is ook even dag komen zeggen!

Zondag werd hij alweer 9 maanden!

Scheve Clip vd Week

Deze blijft goed...

Foto vd Week

Hij wordt dit weekend al 9 maanden!

Star Trek - the Reboot

Had deze al een tijdje liggen maar vond nooit de tijd hem daadwerkelijk te bekijken. Tot gisteren, in het gezelschap van enkele versgedraaide mojito’s (die waren wel nodig).

Ik wist echt niet wat te verwachten en had me al voorbereid op het ergste (genaamd blockbuster – effecten in plaats van een deftig verhaal en acteerwerk). ’t Is ook nog eens een film van J.J. Abrams (van Lost – ‘nuff said) dus ook daar voelde ik nattigheid. Maar al bij al bleek hij best genietbaar en ook ineens een reboot van de franchise. En die reboot mag letterlijk worden genomen.

Het feit dat alles terug van nul begint (jonge crew, Enterprise vers uit de fabriek) krijgt een reden, meteen het sterkste punt van de film. In plaats van gewoon zijn eigen ding te doen en de zware erfenis (Roddenberry iemand?) aan zijn laars te lappen en daarbij alle trekkies in z’n nek te krijgen speelt Abrams met tijdreizen en alternatieve tijdlijnen (meteen ook de uitleg voor de reboot: het is niet dezélfde Star Trek maar een alternatieve tijdlijn in gang gezet door de gebeurtenissen in de film). Lijkt een klein beetje op Lost, ja.
Zwakke punt van de film is dat het verhaal weeral dient ter introductie en op zich weer weinig voorstelt (wraak), zij het wel rechtstreeks gelinkt aan gebeurtenissen uit de laatste Star Trek film (Nemesis).

De crew wordt opnieuw en voor zogezegd de eerste keer samen gebracht, zij het jonge versies van de gekende figuren. Kirk is best grappig (heeft dezelfde zelfingenomen houding als Shatner destijds) maar krijgt een emo background mee. Spock is… weird (dieje met zijn dikke wenkbrauwen van Heroes) met eveneens een emo background. De dokter is nog de beste van de hoop en bijna het spiegelbeeld van z’n oude cynische zelf. Sommige van de crewleden neigen dan weer iets te veel naar het karikaturale (beam us up, Scotty met een iets té zwaar Iers accent - dieje van Hot Fuzz en Shaun of the Dead).
De bad guys (met Eric Bana voorop) overtuigen maar worden weeral veel te soft naar het einde toe (iets waar Hollywood baddies wel meer mee te kampen hebben, de good guys moeten uiteindelijk winnen, niwaar?).
De reünie wordt ook geforceerd, waardoor het allemaal nogal geforceerd overkomt (ze moeten verplicht samenwerken en opnieuw hetzelfde team vormen als de originele crew, Kirk wordt om de haverklap tussen soep en patatten gepromoot zodat hij uiteindelijk toch maar kapitein wordt en in de zetel kan plaatsnemen).
Leuke cameo ook die ik niet zag afkomen, maar meer hierover zou spoilen zijn. Bekijk hem zelf maar eens.

Al bij al leuke herinterpretatie van het gegeven Star Trek en niet alleen genietbaar door de fans. Benieuwd naar de onoverkomelijke sequels.

Weekend

Gras afgereden (het waren schandalen), op onze Lars gepast, Werewolf op vrijdagavond, verse mojito's gemaakt en massa's films geloerd. Willow, Labyrinth, Dr Who en als kers op de taart: Suspiria (eindelijk)!
Die laatste hebben ze opnieuw en re-mastered uitgebracht op DVD, de overige films van Argento volgen deze zomer. Over Suspiria kan ik zéér kort zijn: dit is geen cinema meer maar kunst!

Het trouwfeest van Wim en Ann-Sophie zaterdagavond heb ik met spijt in het hart overgeslagen omdat ik de combinatie met oppassen niet zag zitten (veel te laat aankomen en te vroeg terug moeten vertrekken). Alvast een dikke proficiat aan de gehuwden!

Lars is al veel beter, maar af en toe heeft hij nog last van z'n oortjes... De koorts is gelukkig voorbij. Hij zit nu in een autostoel ipv de maxi-cosi en zit zelfs al als een echte in het karretje van de supermarkt! Trots dat hij dan is...
Hij begint ook héél hard aan de mama en de papa te hangen, hetgeen blijkbaar normaal is op 8+ maanden.

Ctulhu

Eindelijk gezien: The Call of Ctulhu (stomme Z/W film uit 2005 maar zogezegd uit 1925). Had er meer van verwacht, maar toch een leuk experiment en fijne adaptatie van Lovecraft. Ctulhu zelf lijkt wel door Ray Harryhausen tot leven getoverd. Nice! Voorlopig enkel Regio 1 (USA) te verkrijgen... anders had ik hem wss zelf al gekocht.

Lars

Ons manneke is ziek, voor de eerste keer eigenlijk. Oorontsteking en koorts (39° tot zelfs 40° deze nacht!). Het is bij momenten een hoopje ellende, maar uiteindelijk houdt hij zich nog sterk (lacht zelfs nog met de papa zijn domme moppen).

Op 27 juni wordt hij trouwens ook gedoopt... in de kerk van Hulshout nota bene. Deze avond mogen we op visite bij de catechiste om de viering voor te bereiden met de andere koppels. Hiep hoi.

Staking

Vanmorgen opgereden naar 't werk met goeie muziek en géén gezever op Stubru... Voor mijn part staken ze elke dag daar in Brussel!

Foto vd Week

Als DJ Rubbergianni zijn foto niet op Facebook wil is dat de mens zijn volste recht... en heeft hij het hier aan z'n rekker!

Grieks

Een keuken ontdekt die vraagt om méér! Nooit geweten dat de Griek zo goed was...

Tzatziki FTW!

Booze Brothers Weekend 2010

Lokatie: 's Gravenzande, Nederland

Mojito's, Cava & Perfect Draft

Den Haag, Chinatown, gewéldig Grieks eten, DJ Musta & DJ Rubbergianni, blackouts, grachten, Zombie Strippers, een druilerig Scheveningen en meer van dat... Het dagje bakken op het strand is er niet van gekomen.
Een week later en we hadden midden de WK gekte gezeten.

De batterijen zijn weer opgeladen.

500+ foto's die veel kans het internet niet zullen halen (op enkele na).

Scheve Clip vd Week

Omdat de Nik té goed is gewoon:



En ook een beetje omdat het dit weekend schitterend weer wordt. En omdat er een D&D referentie in zit. En een meiboom!

Conan

Gezien (en reeds compleet vergeten): Dungeons & Dragons 2: Wrath of the Dragon God. Enkel uitgebracht in een regio 1 versie maar dankzij de magie van Bert (ook wel een samenvoegsel van internet en kopie) toch eens kunnen zien. Het beste hieraan was helaas de titel.
Verscheidene keren in slaap gesukkeld tijdens het bekijken ervan en hetgeen ik me herinner was niet echt geweldig. Beter dan de eerste D&D film, maar dat wil niks zeggen want die was ook al barslecht maar daarvan lag het budget wel astronomisch hoger. De bad guy in de twee films is trouwens dezelfde blotte aap. We zullen het maar houden op een: "voor de fans". Leuke zwarte draak wel.

Nee, dan Conan the Barbarian, met de enige, onnavolgbare Schwarzenegger in de titelrol. Wat kan die mens slecht acteren, maar je trekt je daar als toeschouwer niks van aan want het is gewoon een té coole film.
Favoriete scene: Conan, gekruisigd aan een boom, bijt een hongerige gier de strot over.
Tweede favoriete scene: Een zatte Conan slaat een kameel KO die in z'n weg staat.
Hilarisch!

Het allerbeste aan de film blijft anders wel de soundtrack door Basil Poledouris. Episch!