BIFFF 2018 - part 2

Gisteren met de usual suspects (toch weer 8 personen in totaal) naar het BIFFF voor het maandagavondprogramma van Cine 2. Vrij goed op tijd en naast de deur geparkeerd, al probeerde een megadruk Brussel daar af en toe een stokje voor te steken.
Twee films op het programma, die beiden meevielen doch ook weer niet gewéldig waren.

  
Hunting Emma

Zuid-Afrikaanse “thriller” alwaar een schijnbaar braaf leraresje in de woestenij van Zuid-Afrika getuige wordt van iets waar ze beter van wegbleef, en vervolgens door slechterik Bosman en diens stuntelende goons wordt opgejaagd, tot niet meer duidelijk is wie nu precies opgejaagd wordt door wie. Dankzij een op dreef zijnd BIFFF publiek bijzonder goed gelachen, al weet ik niet of dat altijd de bedoeling was.

De scenarist gaf acte de présence en een paar interessante technische antwoorden, én zong ook nog eens een authentiek Zuid-Afrikaans liedje. Zo moet dat! Ik vraag me wel af wat de mens vond van de reacties vh publiek en of het zo ludiek bedoeld was.



De Studio 100 versie van I Spit On Your Grave.

Charismata

Belgische première van deze bovennatuurlijke thriller, of iets wat daarvoor moet doorgaan, van enkele geflipte Britten die al iets te diep in het glas hadden gekeken toen ze het podium vh BIFFF op sukkelden. Hun uitleg sloeg op niet veel, maar ze brachten wél mooi in koor “Always look on the bright side of life” ten gehore voor een enthousiast publiek. Bravo!

De film zelf volgt een agente die, samen met haar macho partner, op haar eerste zaak al meteen enkele moorden met satanistisch motief mag onderzoeken. Dat onderzoek leidt naar een bewakingsfirma en een bijzonder kleffe vastgoedmakelaar (een héérlijk fout personage), tot het arme meisje het verschil tussen realiteit en hallucinatie niet meer kan onderscheiden. Ikzelf vond ‘m nog redelijk intrigerend en bij momenten lekker zwart humoristisch, zij het soms wat aan de trage kant, maar de anderen waren minder gunstig. Kan ook aan de (alweer) extreem warme zaal gelegen hebben.
De laatste minuten verpesten wat mij betreft  de gehele film en breien een plat, onnodig einde aan een mooi gebalanceerde thriller waar je de hele tijd niet weet of het nu echt, gemanipuleerd of ingebeeld is. Spijtig, want buiten die laatste drie minuten zou ik ‘m bijna durven aanraden.

Voor de late (Taste of Life) hebben we maar gepast want de volgende dag werkendag en misschien was dat maar goed ook!



Zaterdag 14/4 is de Belgische première van RETURN to Return to Nuke ‘M High (aka Volume 2) van Troma, alwaar opper-Troma-bigshot Lloyd Kaufmann zelf aanwezig zal zijn! Had ik graag bij geweest, helaas zal ik verstek moeten geven wegens andere plannen. Binnenkort de blu-ray!