Ankoria

Na een valse start in juni dan toch op Ankoria geraakt met Lars. En daar bleek hij nog nét een beetje te jong, zeker voor het scenario dat zich die dag ontplooide. De hordes zombies en die donkere grot vol enge geluiden waren er bij momenten wat veel aan, maar in het algemeen heb ik de indruk dat het wel gesmaakt werd. Ook de andere jongste kindjes hadden af en toe troost nodig van de begeleiders. Toen de wilde beesten buiten stroomden liep hij er enthousiast op meppen want dat was niet in het donker, dus er is nog hoop.

Volgende keer iets meer (apart?) scenario gericht op de jongste groep en mogelijk en begeleidende rol voor mij ipv zombie #25 en dan krijg ik hem wel weer overtuigd (momenteel staat de barometer op "nooit meer"). Maar dat is binnen een half jaar en in kindertijd dus een eeuwigheid.

Die rare djinn op zijn vliegend tapijt in de woestijn vond hij dan weer wél leuk. Hoe zou dat komen?