Eerste film was The
End, een soortement natuurmonoloog met Gerard Dépardieu die de hele film
lang zijn hond zoekt, Schweppes Agrum drinkt (sponsor?) en zijn geweer kwijt
geraakt. Doe daarbij nog een verdwaalde Johnnie met Red Bull (andere sponsor?)
en een blote bosheks/nymf en dat is het dan wel qua scenario. De miljoenen van
Schweppes en Red Bull gingen duidelijk geheel naar het ereloon van monsieur
Dépardieu en diens sidekick monsieur Panse waardoor er niks overbleef voor pakweg een schrijver of andere (deftige) acteurs.
Dankzij het BIFFF publiek was het de hele film lang lachen, gieren en brullen geblazen (Yoshi!!! Merde! They have a cave troll!) maar als je hem op je eentje moet zien kan ik me voorstellen dat je ergens halverwege in slaap sukkelt.
Het tweede blok startte met de snoeiharde kortfilm Resilience waarvan de regisseur en acteur acte de présence gaven en een liedje zongen. Twee (soms drie) acteurs in een vuile kelder, maar het werkte wel. Goor!
The Rotten Link zette de trend in kwaliteit mooi verder, met een bevreemdende Argentijnse prent over een disfunctioneel dorpje waar ieder z’n rol heeft en de inwoners het niet zo nauw nemen met bepaalde morele waarden. Geweldige climax de laatste tien minuten en een terecht applaus van het BIFFF publiek.
Wel vreemd dat de film als export product geprofileerd wordt en zelfs trots door de Argentijnse ambassade werd bezorgd. België zou hetzelfde nooit doen met pakweg Calvaire, stel je voor dat het buitenland die situaties als kenmerkend schetst voor afgelegen waalse dorpjes… Hmmm.
Tussendoor en achteraf nog Trollekes in het BIFFF café en editie 2016 zat er (voor mij) weeral op. Volgend jaar zeker terug en misschien eindelijk eens wat méér gaan zien? En tussendoor zelf eens een filmavondje samenstellen van een drietal prenten?
Geen foto’s maar wel eentje van mijn avondeten op de ring van Mechelen. Maakte de avond nog nét dat ietsje beter dan hij al was. Topavond!
Dankzij het BIFFF publiek was het de hele film lang lachen, gieren en brullen geblazen (Yoshi!!! Merde! They have a cave troll!) maar als je hem op je eentje moet zien kan ik me voorstellen dat je ergens halverwege in slaap sukkelt.
Het tweede blok startte met de snoeiharde kortfilm Resilience waarvan de regisseur en acteur acte de présence gaven en een liedje zongen. Twee (soms drie) acteurs in een vuile kelder, maar het werkte wel. Goor!
The Rotten Link zette de trend in kwaliteit mooi verder, met een bevreemdende Argentijnse prent over een disfunctioneel dorpje waar ieder z’n rol heeft en de inwoners het niet zo nauw nemen met bepaalde morele waarden. Geweldige climax de laatste tien minuten en een terecht applaus van het BIFFF publiek.
Wel vreemd dat de film als export product geprofileerd wordt en zelfs trots door de Argentijnse ambassade werd bezorgd. België zou hetzelfde nooit doen met pakweg Calvaire, stel je voor dat het buitenland die situaties als kenmerkend schetst voor afgelegen waalse dorpjes… Hmmm.
Tussendoor en achteraf nog Trollekes in het BIFFF café en editie 2016 zat er (voor mij) weeral op. Volgend jaar zeker terug en misschien eindelijk eens wat méér gaan zien? En tussendoor zelf eens een filmavondje samenstellen van een drietal prenten?
Geen foto’s maar wel eentje van mijn avondeten op de ring van Mechelen. Maakte de avond nog nét dat ietsje beter dan hij al was. Topavond!
1 opmerking:
Hey VInce,
jammer dat ik er dit jaar niet kon bij zijn. Maar als je een lokale avond doet, kom ik zeker !
Volgend jaar zijn we terug van de partij.
Toni
Een reactie posten