Na het werkelijk abominabele 2de deel (Texas Blood Money, zo slecht dat ik zelfs mijn ergste vijand, gesteld dat ik die zou hebben, nimmer zou aanraden deze draak op te zetten) durfde ik deel 3 van de franchise niet te bekijken. En dus bleef die enkele maanden in de box zitten. Geheel onterecht, zo bleek!
Hij is stukken beter dan het tweede deel, maar nu ook geen hoogvlieger der cinema. Niet dat je dat verwacht van zo’n film.
Wat je krijgt is een stevige portie actie geschoeid op de leest van Robert Rodriguez (nog steeds producer), maar dan zonder de Tarantino invloeden (het eerste deel met de Gecko broertjes werd fel ingekort tot een intro van de hoofdpersonages). Het verhaal speelt zich dit keer af in het Mexico van Pancho Villa en dient als prequel van deel 1. En dat wérkt, hij evenaart af en toe zelfs de eerste!
Het is er bij momenten weer compleet over, maar de western sfeer, de personages en de obligate vampieren weten te overtuigen. Mét Danny Trejo, maar spijtig genoeg zonder “Doorman” Cheech. De hoofdrolspeler (geen idee wie de kerel is) was nog het minst van al.
Aanrader!
The Wolfman
Deze vond ik ronduit SLECHT. Opgenomen van 2BE en dus de eindeloos lange reclameblokken kunnen verderspoelen. De sfeer was er, zeker in het begin. Ook de Wolfman zelf was een leuke knipoog naar diens klassieke voorganger (Lon Chaney Jr), maar halverwege is alle spanning zoek, wordt de film uiterst voorspelbaar en rammelt het verhaal aan alle kanten. Ook de zigeuners worden schandelijk over het hoofd gezien en mogen enkel dienst doen om het gammele plot iets verder te helpen. Of hoe een zwart-wit film van 80 jaar oud stukken beter en sfeervoller kan zijn dan een blockbuster die miljoenen heeft gekost en waarschijnlijk ook opgebracht, alle moderne technologieën en SFX ten spijt.
Gelukkige hebben we er geen geld aan uitgegeven (ik mag er niet aan denken dat ik deze in de cinema zou gaan zien zijn!)...
Geen opmerkingen:
Een reactie posten