Fillem!

Recent teruggezien: Phantasm van Don Coscarelli (Bubba Ho-tep)! Vertoefde reeds jaren ergens op een leuk plekje tussen m'n jeugdherinneringen maar na het herbekijken moet ik toegeven dat niet alles de tand des tijds even goed doorstaat. Vroeger snapte ik werkelijk niéts van het verhaal en nu ik hem doorheb blijkt dat nu ook weer niet zo geweldig te zijn (een mortuarium, ondode dwergen, aliens... meer zou spoilen zijn). Er zitten zelfs enkele doodlopende plotlijnen in die werkelijk nérgens naartoe gaan. 't Is wél een film die je moet volgen om te begrijpen, waarvoor lof. En het blijft een aanrader!



De seventies zijn alom tegenwoordig (film zelf is van 1978, een gewéldig jaar al zeg ik het zelf) en dat is een verrijking. De wagens zijn om van te smelten (reden dat ik geen autofreak ben: de graafste dingen werden toen gemaakt). De kapsels waaien gestroomlijnd in de wind. De fantastische muziek zit ergens tussen Halloween en de Exorcist in. En de spanning is om te snijden!
Speciale vermelding voor Angus Scrimm, de legendarische Tall Man waar de hele franchise (3 sequels) aan werd opgehangen. En de drones natuurlijk (zien om te geloven).


Te mijden: I Spit On Your Grave, ook uit 1978, dat teert op zijn kwalijke reputatie ("meest gebande film ooit") dewelke spijtig genoeg volledig terecht is. En niet alleen om de gruwelijke plot, maar al de rest stinkt even hard. Hij is echt slecht.
Er bestaat ondertussen een remake (2010), die ik even hard ga mijden.

Snelfilm: Resident Evil: Afterlife. Beter dan de eerdere sequels, leuk edoch brainless entertainment zonder meerwaarde. Goed dat ze dat geweldig slechte Umbrella plot eindelijk hebben afgewerkt (Milla Jovovich met superkrachten en duizend klonen, WTF??) zodat ze zich terug op de survival horror kunnen concentreren. Eindigt op een cliffhanger, dus deel 5 zit eraan te komen.