Foto vd week

Ze bouwen al eens graag een duplo toren in de keuken...

Game Night

Een game night waarbij uiteindelijk 2 personen aanwezig waren (ikzelf en Hans) van de 10 genodigden, de rest had allemaal andere zaken omhanden. Maar da's helemaal niet erg want dan komen er nog eens 1vs1 games op de tafel!

Zoals Kaosball, nog steeds een persoonlijke favoriet maar als we met meer spelen wordt die steevast over het hoofd gezien. Blijft een stevig spel, maar heeft nooit een publiek gevonden wegens tussen sport- en vechtspel in en dus te moeilijk plaatsen voor de meesten. Vorig jaar verschenen er 3 nieuwe packs met ringers (star players) die zonder enige vorm van aankondiging op enkele online game sites gedropt werden en verder uiterst moeilijk te verkrijgen waren. Sindsdien is het zorgwekkend stil rond dit spel...

Maar: onze exhibition match! Ogres vs Vampires, en ze zullen het geweten hebben!

De vampieren hadden de Butcher in hun rangen, en dat konden enkele onfortuinlijke ogres al vlug niet meer navertellen. Dood bij de minste wonde was vrij hard. Maar ook onze olijke dikkerds wisten twee vampieren tot as te herleiden, waardoor het uiteindelijk nog spannend werd om die finale kill bonus!

Maar de fouls (teveel gecheat en geen centen over om de ref om te kopen) deden de ogres de das om en met uiteindelijk 10 strafpunten moesten ze het onderspit delven tegen hun ondode tegenstanders. Mooie tackle in de laatste fase tegen Macho Libre, maar die 4 extra punten hadden het verschil niet gemaakt.

Hans 1 - V 0

Daarna een introductiespel Carson City (Kickstarter Edition). Leuke worker placement game die bij momenten aan Scythe deed denken, zij het iets beperkter naar win condities toe. Een stadje uitbouwen in het Wilde Westen, uiteraard voorzien van de nodige sfeermuziek!

Zeker voor herhaling vatbaar, maar dan liefst met 3-4 spelers waardoor er automatisch wat meer animo en concurrentie op het bord ontstaat. En niet te vergeten méér duels!

Nipt gewonnen met 2 puntjes verschil!

Hans 1 - V 1!

Lars 8 jaar

Happy Birthday to my big guy! Jarig op 20/9 maar gisteren feestje gevierd met de familie. En met een speciale Ninjago taart!

Brimstone part 9

Een rustig weekend en tijd om nog eens een Shadows of Brimstone missie te spelen uit City of the Ancients, vergezeld van een glas Vat79 van Boon.

Deze keer begonnen we op het Targa Plateau en moesten we trachten een overhitte reactor die draaide op void energie af te koelen alvorens die niet alleen de andere wereld maar ook de onze schade berokkende. Ondertussen hadden we altijd kans om vriesschade op te lopen (1 rollen op move) plus kregen we later op de depth track ook last van het kopke door de void energie die vrij kwam.

Dit stuk van het Targa Plateau bleek vrij verlaten, op irritante pylons na, die ons met lasers bleven bestoken op alle gangen en kruispunten. Verder vooral last van de omgeving, smeltende ijslagen waar we konden doorzakken met alweer vriesschade tot gevolg. Of rare blauwe schaduwen op het ijs die onze geestelijke gezondheid in gevaar brachten. Maar verder bleek er bitter weinig te rapen, de expeditie leek gedoemd op een verliespost uit te draaien. Bill sukkelt de hele tijd achterop en begint nét geen last te krijgen van stemmen in z'n hoofd. Tot de engineering chamber in de verte opdoemt...

Die wordt bewaakt door twee pylons en ook twee monsters die aangetrokken zijn door de void energie van de generatoren: een snow terror (een witte night terror met wat extra elite abilities) en een heuse (elite) Goliath! Alsof dat niet genoeg is worden we in de ijzige gangen ook nog verrast door een achterbakse (gewone maar elite) night terror. Een stevig eindgevecht breekt los!
De night terror gaat al snel liggen na enkele verrassingsschoten van de saloon girl, afgemaakt door enkele steken van haar void sword. Vervolgens zijn de pylons aan de beurt, die weer elite laserstralen loslaten op de helden. Gelukkig heeft Shania haar dark stone corset aan en ketsen de meesten daarop af! Marcel en Jèsus knallen daarop de constructies aan flarden, waarop de snow terror hen chargeert. Maar het ijsbeest zingt het ook niet erg lang uit tegen helden met zulke uitrusting, en de Goliath laat razend z'n tentakels los op de posse, waarvan sommigen best aankomen. De som van alle horror loopt ook best op met horror hits van zowel de Goliath, de wereld zelf en ervoor ook de night terrors, dus de geestelijke gezondheid is niet al te best meer. Ook de Duisternis, onze eeuwige onzichtbare vijand, komt steeds dichter... en dichter! Doch voor er whisky dient gedronken te worden ligt de Goliath reutelend en doorzeefd op de sneeuw.

De helden haasten zich naar de reactor, die nu echt op springen staat, en slagen erin dankzij een combinatie van denkwerk en brute kracht de buitenaardse ovens stil te leggen (of in het geval van Jèsus gewoon af te breken). Victorie!

Gelukkig levert deze kamer wél iets op en tussen enkele stukken dark stone en wat rondgestrooid goud liggen enkele hoogtechnologische pistolen uit wat een science fictionfilm zou kunnen zijn. Helaas zijn ze niet echt beter dan diegene waar de helden mee rondlopen, maar brengen ze wél hopendollars op door verder te verkopen aan verzamelaars! Het Targa artefact deck is er bij deze ook volledig door.

Doorheen het portaal wordt teruggekeerd naar de Aarde (en meerbepaald het fort), alwaar de verkregen loot en dark stone verpatst wordt, corruptie weggesneden door de niet zo dronken Doc (we hebben geluk) en een nieuwe premie opgehaald (opnieuw night terrors!). Dark stone bullets voor iedereen! Jésus wordt nog iets heiliger in de kapel en de twee dagen dat we er verblijven verlopen vlekkeloos. Zo mag het ook eens!

Wordt vervolgd...

It

Voor mij persoonlijk de meest geanticipeerde film van 2017 (méér dan Episode VIII: The Last Jedi) en blij dat hij niet teleurstelde: It! Zowel de originele tv-film uit 1990 als het boek (en niet alleen dit) van Stephen King uit 1986 (pas rond 2000 ergens op de bus gelezen) hebben toch een prominente rol gespeeld in mijn jonge leven, dus de verwachtingen lagen dan ook erg hoog.

Voor wie de verwachtingen ook torenhoog lagen was Bill Skarsgard, in de pivotale rol van Pennywise the dancing clown, die diende op te boksen tegen Tim Curry's iconische optreden in de oude film. En ook hij loste die probleemloos in.

In tegenstelling tot een door mekaar verweven verhaal van verleden en toekomst, dat zowel in het boek als de eerste film gehanteerd wordt, koos regisseur Andy Muschietti ervoor de film op te delen in twee periodes: De eerste film verhaalt het verleden, hier 1989 in plaats van het originele 1958. Mogelijk om een sterkere band met het publiek te krijgen plus de eighties zijn weer hip met series als Stranger Things, waar de film wel schatplichtig aan blijkt en dat op zijn beurt dan weer sterk door Stephen King en andere eighties franchises beïnvloed werd. Maar daardoor verliezen vele elementen en verwijzingen uit het origineel hun betekenis, al proberen ze dat recht te zetten met metal shirts en andere eighties memorabilia. Soms werkt dat, soms niet.
Zo zit de iconische fiets Silver (verwijzing naar de Lone Ranger) van Bill, die een grote rol speelt in sommige scènes van het boek, wel in de film maar zonder één woordje van verdere uitleg en gebeurt er verder ook niets mee. Hetzelfde met sommige eigenschappen of angsten van de andere kinderen, waar soms erg vlug of niet wordt bij stilgestaan in deze remake. Er zitten tal van easter eggs verstopt voor wie weet naar wat zoeken, maar diegenen die het boek niét lazen gaan deze waarschijnlijk allemaal missen.
Zo prijkt bijvoorbeeld A Nightmare On Elm Street 5 op de bioscoop, maar in tegenstelling tot het origineel (waar I Was A Teenage Werewolf speelt en waar Richie's angst én confrontatie met It als weerwolf vandaan komt) speelt Freddie géén rol in de film (een rechtenkwestie?) maar is Richie gewoon bang voor "clowns". Toevallig! Al levert dat wel een leuke scène op (géén spoilers), maar een gemiste kans tot een knipoog naar een eighties horror franchise.

De kinderen stelen probleemloos de show, ook in de oude film waren de flashbacks naar 1957-58 wat mij betreft de beste stukken. Aan alle volwassenen in de film lijkt iets te mankeren, maar dat komt ook grotendeels door het verhaal. De kritieken op het origineel betroffen dan ook de volwassen acteurs en het nogal bij de haren getrokken einde (alweer géén spoilers). Al zijn de kids hier groffer gebekt en iets meer losgeslagen. Eighties vs fifties kids zeker, de Goonies zijn nooit veraf.

Eén ding dat ze voor mijn part hadden mogen schrappen (of toch een paar): jump scares. Ze werkten wel, maar het waren er zo veel dat het uiteindelijk zelfs begon af te leiden van het verhaal. Foei!

Eindverdict: een geslaagde remake en hommage aan het originele verhaal, handig gebruik makend van de eighties hype die momenteel in de media waait. Op vele vlakken béter dan de film uit 1990 (ook een pak bloederiger en verschietachtiger), op sommige mankeerde er her en der achtergrondverhaal of hebben ze dit veranderd zonder aanwijsbare reden. En horror zonder jump scares kan ook.

Niet écht een spoiler: eindigt met de boodschap "It: part one" dus we weten dat deel 2 eraan zit te komen, waar de nu volwassen kinderen rond 2016 (27 jaar later :-) finaal af zullen moeten rekenen met It. Hopelijk kunnen de volwassen incarnaties en de hedendaagse setting de verwachtingen inlossen en hervallen ze niet in dezelfde fouten die de tv-film maakte. En vullen ze de enkele gaten in het plot verder in.

Aalst Stript 2017

De tweede editie zondag van Aalst Stript voor Paddy & Bunty en het was er weer los op!
Een heuglijk weerzien met vrienden en bekenden, gratis hot dogs en bier én enkele exclusieve dingen op de kop weten tikken. Oa de tweede Sam Integraal en gesigneerde Doomsday strips v buurman Mario (die op Facebook een leuke 360° foto postte waar je me ook op kan vinden als je goed zoekt).

De eigen strips verkochten ook best goed, vooral in combo verband. Ook Mieke eindelijk haar exemplaren kunnen geven voor de toch wel prachtige gasttekening in de bonus galerij (en achtercover vd hardcover). Bij gebrek aan foto's zal ik die hier dan maar posten:

Nog een speciale vermelding voor het gastbier, Gronckel van brouwerij Vrijstaat Vanmol, dat zich bijzonder vlot van de tap liet drinken.
En een welgemeende en dikke merci aan organisatoren Bart, Christoph en alle anderen. Indien mogelijk (én iets nieuws te bieden) zit ik er volgend jaar terug.

T.I.M.E. Stories

We spelen nu al een tijdje T.I.M.E. Stories, op eerder onregelmatige basis, en dat is toch iedere keer een aparte ervaring. Deels omdat we dan meestal de details en aanwijzingen van voorafgaande sessie vergeten zijn. Een moeilijk te catalogeren spel en de mechanics of het concept uitleggen is ook een beetje spoilen.



Als speler neem je de rol van agent op die via een receptacle een zekere missie moet volbrengen. Die missies zijn telkens opgebouwd uit kaarten die locaties, encounters, items enzovoorts kunnen omvatten, afhankelijk van de missie. Encounters en tests worden beslist door speciale dobbelstenen en iedere missie heeft ook telkens een timer, die de duur vh spel en de kans tot falen bepaalt.
Meer kan ik denk ik niet uitleggen zonder de setting en verhaal te spoilen.

Het basis spel bevat 1 scenario (Asylum, speelt zich af in een... mental asylum met een vleugje mythos horror), maar ondertussen zijn er ook al tal van extra scenario's als uitbreidingen beschikbaar. Zelf hebben we net A Prophecy Of Dragons uitgespeeld, dat zich afspeelt op een fantasy wereld (met twists). Met artwork van de geweldige Vincent Dutrait, maar dat terzijde.

Positief: Ieder scenario biedt een door een timer gelimiteerde uitdaging, waarbij mysteries en puzzels dienen te worden ontrafeld door alle spelers tesamen (het is inderdaad een cooperatief spel). Bij falen krijg je (meestal) een herkansing met een lagere moeilijkheidsdrempel, waardoor er toch ook een competitief aspect bij komt kijken. Maar dat leidt dan weer direct naar het eerder negatieve aspect van dit spel, namelijk:

Negatief: ieder scenario is in principe slechts éénmaal speelbaar (volledig uitspelen). Hetgeen het dure prijskaartje toch een beetje wrang maakt (blij dat ik het niet zelf gekocht heb). We zijn met elk scenario voorlopig wel een 3-4 avonden zoet geweest, dus dan is het nog aanvaardbaar, maar een groep die 1 scenario in pakweg 1-2 avonden uitspeelt zou zich bekocht kunnen voelen. Oplossing binnen een vaste groep spelers zou kunnen zijn dat iedere speler om beurt een scenario koopt om de kosten een béétje te spreiden.

Al bij al een leuk spel, zij het gelimiteerd qua herspeelbaarheid. Ieder scenario loopt over van sfeer en spelers worden werkelijk in het verhaal gezogen.
Het deed me bij momenten denken aan de allereerste adventure/RPG spellen op de oude personal computers, waarbij de speler op een vast scherm enkele commando's ter beschikking heeft en dingen moet zoeken en uitvissen. Een andere locatie gaf dan weer een nieuw vast scherm met nieuwe details om te onderzoeken...

Als volgende scenario staat Under The Mask reeds klaar, een mysterie in het oude Egypte.

Verdeeld

Diestmededeling: Paddy & Bunty softcovers vinden stilaan hun weg in de vaderlandsche stripzaken. Online zijn de strips al gespot op de online shops van Het Besloten Land en Stripweb, hopelijk liggen ze binnenkort ook elders in de rekken.

Zij die écht niet kunnen wachten of de hardcover willen kunnen steeds in het Voorwoord of de Trendyshop (aka "den boekenwinkel") van Hulshout terecht.

En NU zondag zit ik in Aalst (of all places) voor Aalst Stript! Met hard- en softcovers, art prints, tassen en extra swag!

Keep calm and carry on!

Ghostbusters: The Board Game II

Vandaag geleverd per koerier: Ghostbusters: The Board Game II van Cryptozoic Entertainment. De Kickstarter Deluxe Edition (duh). En te zeggen dat ik de eerste nog niet gespeeld heb... Al is Lars stilaan toch wel oud genoeg om samen op cartoon spoken te jagen.