We hebben haar al meermaals gered wanneer ze bij het "ontsnappen" op d'r rug terechtkwam en hulpeloos lag te spartelen. Op één of andere manier is ze tussen het kot en de omheinig terechtgekomen en heeft ze met d'r schild alles opzij gewrikt tot ze er uiteindelijk door kon. Vermoedelijk is ze daarna ergens onder de omheining door gewrongen en via de aangrenzende weides de vrijheid tegemoet gekropen.
Hopelijk vindt Lars het niet té erg.
Bij wijze van afscheid: een foto van de ontmoeting met de schildpad vd buren:
Vaarwel Ko, het ga je goed! En mocht er je toch iets overkomen: helemaal zelf gezocht!
Ungrateful little bastard!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten