Gentske Stripbeurze

Vandaag een zondag versleten in de VIP-school te Gent op de halfjaarlijkse Gentse Stripbeurs. Hoofdreden waren de proefdrukken van onze nieuwste Paddy & Bunty strip getiteld "Foute wijven" die drukker Bonte bij had. En daar bleek een knoert van een drukfout in te staan, namelijk tweemaal de volledige strip + bonustekeningen in één boekje. Enkele van de gasttekenaars en fans konden dan ook een verzamelexemplaar mét misprint op de kop tikken en kregen dubbele waar voor hun geld. Binnenkort volgt de hoofdmoot, hopelijk zonder printfouten deze keer.
Nog even geduld dus... Ondertussen is onze website omgedoopt naar Noisy Pimp Comics. Breng gerust een bezoekje!

Verder een leuk weerzien met collega's en vrienden en weer enkele leuke dingen op de kop kunnen tikken, waaronder de eerste integrale van Ravian (Valérian). Gelukkig morgen dagje verlof (1 mei) want al dat werk... ;-)

Foto's van de BUIT:

Het origineel door Wouter Van Ghysegem voor Paddy & Bunty #2 (dank)

Booty!

 De chirurg door Wilbert Van Der Steen

Die Geinz toch!

Kraaien

Had ik nog niet vermeld dat we vorige week naar Vlaardingen getrokken zijn voor een SCHITTEREND optreden van de Kraaien?

En niet alleen dat, maar ook de sushi bij Hamachi vooraf was een absoluut feest, al was die zee-egel goed voor één keer. Geweldige local gin & tonic uit Schiedam ook.
Na nog een tussenstop in de lokale arcade hall vol flipperkasten (slechts 2,50€ voor een uur flipperen en retro gamen à volonté, u moest al in uw wagen zitten!) ging het dak van de Kroepoekfabriek er daarna vollédig af.

Nog exclusieve t-shirts én een gesigneerd singletje gescoord ook achteraf:

Topavond, met dank aan Martijn, Didier en Kara! Rematch in november op Parowfest?

Brimstone part 7

Nadat we de mijn hebben opgeblazen tijdens het vorige avontuur vertrekken we uit het deels gesloopte Fort Landy op zoek naar roem en avontuur... We zijn nog niet goed vertrokken in onze persoonlijke stage coach wanneer een local yokel ons weet te vertellen dat een vervaarlijk monster is gespot en in een spoor van lijken en vernieling een andere local yokel ontvoerde en wegsleepte, de nabije heuvels in. Indien we de onfortuinlijke en verder niet nader gedefinieerde man levend en wel terugvinden kan dat zelfs harde cash opleveren. Bill heeft het bij het rechte eind wanneer blijkt dat het spoor een... verlaten mijn binnen leidt. Van een verrassing gesproken!

Overmoedig beginnen we aan onze tocht door het donker, maar al gauw heeft spoorzoekster en saloon girl Shania enkele slokken whiskey vandoen om te vergeten wat ze precies in de duisternis zag bewegen. Bill ontcijfert op gevaar van lijf en leden een bovennatuurlijke barrière die de weg verspert. We worden besprongen door slashers en void spiders in een vreemde kamer met lichtgevend pentagram en brandende kaarsen, maar die vormen geen gevaar tegenover onze schietkunsten. We verwachten hier toch minstens één aanwijzing te vinden aangaande het oproepen van buitenwereldlijke wezens, maar noppes.

Iets verderop keren de mijngangen zich weer tegen ons. In één kamer hangt weer een zeer dichte mist die alle zicht belemmert. Gelukkig bevinden er zich dit keer geen monsters in. Iets verderop is het dan weer een groene nevel die een stank verspreidt die fysiek pijn doet. Gelukkig vinden we af en toe ook positieve zaken, zoals flitspoeder om monsters af te leiden en artefacten en wapens die zomaar op de grond liggen. Bill raapt een soort kristal op dat z'n corruptie omzet in extra schade... handig maar gevaarlijk want het kan ook extra corruptie geven.
Op een bepaald moment geraakt Bill zo ver achter dat hij z'n doos lucifers dient aan te spreken om aan de "stemmen in het duister" te ontkomen. Dat was nipt!

Na nog een hinderlaag door een massa tentakels die uit de rotsen spruiten komen we dan terecht in een grot met een enorme stapel beenderen. Het aantal dode lichamen is niet te tellen. En het is hier dat we wel drie Night Terrors tegen komen... toeval? We zitten op de goede weg, en krijgen bijna de ganse stapel beenderen over ons heen.

Uiteindelijk leiden de aanwijzingen ons naar een doodlopende grot met daarin: een PORTAAL! Het monster dat we zoeken heeft z'n slachtoffer mee een andere wereld in gesleurd. Shania kruist de vingers en jawel: het leidt naar het Targa Plateau! Eindelijk kunnen we een andere wereld verkennen want die bijgelovige boerenkinkels hadden totnogtoe teveel schrik om het erop te wagen. De ervaring is bevreemdend maar kort want het portaal leidt via een smalle gang recht naar een soort buitenaardse kamer met een steen aan kettingen opgehangen. Onderaan deze steen ligt een roerloos lichaam en daarboven torent het uit... het BEEST!
Een gigantische Night Terror met zwarte vacht, rode ogen, lange klauwen... kortom: de brutal versie met extra elite abilities en ook nog even een massa levenspunten erbij. We maken ons klaar voor een epische strijd na een zenuwslopende tocht maar het monster blijkt toch niet zo vervaarlijk als gedacht. Het ding neemt z'n tijd om tot bij ons te wankelen, en in tussentijd bestoken alle vier de helden het met alle vuurkracht die ze op en bij zich hebben, geholpen door extra schoten met Bill's badge! De extra schade die hij doet met z'n vreemde kristal helpen het te leggen voor het z'n eerste schade kan doen. En alsof karma ons nog niet genoeg hielp blijkt ook zijn prooi nog in leven, dus die extra beloning wacht ons in de bewoonde wereld!

Epic finale op het Targa Plateau

We besluiten de Darklands rond Brimstone te mijden (de naam geeft al voldoende weg) en rijden terug richting het centraal gelegen Fort Lopez in de hoop wat corruptie te laten verwijderen en dark stones te verpatsen. De lokale dokter blijkt in een ijverige bui want ondanks helse pijnen (waarvan de schade meegaat naar het volgend avontuur, dankuwel Doc) is iedereen corruptievrij wanneer ze, zij het lichtjes mankend, weer de praktijk buiten stappen. Ook zijn er enkele artefacten te koop maar ook nu weer zwaar overprijsd. Dan volgt een zware shopping spree waarvan ze in dat fort nog weken zullen moeten bekomen, en dan vooral op naam van ene Shania die haar oog heeft laten vallen op een Dark Stone Corset en van mening is dat het feit dat ze niet genoeg dollars of dark stones heeft haar er niet zal van weerhouden deze te dragen. Grootste slachtoffer van haar onweerstaanbare charmes is Bill, die niet alleen z'n volle kist dark stones kan afstaan maar ook bijleggen in harde contanten. En daarmee stopt het nog niet, want aangezien ze geen geld over heeft om de corruptie te laten verwijderen kan hij dit ook voorschieten. Hij krijgt een zoen en een miezerig void crystal ter compensatie.

Verder gebeuren er geen dramatische zaken, dus er kan voor de verandering eens worden uitgerust in het fort. Aan het eind van de derde dag aldaar is het genoeg geweest en om het noodlot niet verder te tarten vertrekt de postkoets wederom de horizon tegemoet na geruchten van een stabiel portaal naar de sneeuwwereld...

Wordt vervolgd...

Return to Hoth

Gisteren zijn we gestart met een nieuwe campaign van Imperial Assault, Return to Hoth. Voor de eerste missie met 3 van de 4 vaste spelers, het vierde personage (de medical droid) hebben we samen met de rebel troopers dan maar gezamenlijk gecontroleerd. Het spel en dan vooral de missie lijkt al een stuk gebalanceerder dan de originele campaign waar we nog steeds sporadisch nachtmerries over hebben. Dat we ondertussen de regels en tactieken ook wat beter kennen dan toen we er als rookies aan begonnen kan hierbij helpen. We zullen zien hoe dit evolueert.

De eerste missie speelt zich af tijdens de aanval op de rebellenbasis op Hoth in The Empire Strikes Back. Wij als helden van het verzet dienen de schilden lang genoeg in stand te houden zodat er zoveel mogelijk rebellen kunnen ontkomen aan de ijzeren greep vh Keizerrijk én als het kan het zelf ook nog overleven. Twee rebel troopers sluiten zich aan bij ons klein groepje en zijn te verdienen als permanente allies indien we deze missie winnen.
Enkele foto's met een spoiler voor wie het nog niet gespeeld heeft of toch nog van plan is:

Een nipte zege voor de rebellen, al had het ook helemaal anders kunnen uitdraaien. De gunslinger maakte de beslissende zet door op het laatste baken te duiken in plaats van zijn hachje te proberen redden (al ging daar een lange tactische onderhandeling aan vooraf). Hadden we die laten liggen hadden de keizerlijke troepen er een muurtje omheen getrokken en ons de verdere toegang ontzegd, en waren we ook meteen de verdere condities tot winnen kwijt.
Op het eind stonden enkel de Mandalorian en medical droid nog recht, maar: VICTORIE!

Rond 23u zag het ernaar uit dat de missie zo goed als beslecht was in het voordeel van de rebellen, dankzij het spannende eindgevecht en nog een shopping spree op de rebellenmarkt lag ik pas om 3u in mijn bed. Ouch!

De volgende missie ligt reeds vast, we gaan het Keizerrijk een hak zetten door moisture farmers te helpen op Tatooine (en ook vooral zorgen dat Keizer Ken dat vieze influence kaartje zo vlug mogelijk weer kwijt speelt).

Wordt vervolgd...

IT

Dit wordt er eentje voor Halloween...

Return To Nuke Em High - Volume2

Bring it! :-)

Silver Tower: Trial of Ghyran

Onze volgende beproeving in de Silver Tower, voor het vierde stuk van het amulet.
De Bray Sjamaan bleek op mysterieuze wijze verdwenen en in zijn plaats verscheen vanuit de schaduwen een bleke elf vol messen en haken, de Tenebral Shard. Hij droeg het stuk van het amulet dat de sjamaan eerder verkreeg maar hoe hij daar precies aan kwam hield hij voor zichzelf.

Na de eerste kamer volgde al gauw een opsplitsing van de te volgen weg. De Shard mocht al meteen  een aantal testen ondergaan voor een gouden standbeeld van een tovenaar met vogeltrekken, en dat hield vooral bepaalde uitkomsten rollen met dobbelstenen binnen de tijd (45 seconden) in. 't Was eens wat anders en leverde renown op!
En verder vooral acolieten, horrors en lastige familiars tegengekomen. Nog een licht moment van paniek toen drie Flamers van Tzeentch ons verrasten, maar die hadden zich niet voorbereid op onze gezamenlijke damage output. Er stonden brandende paddenstoelen op het menu!
Ook werden we plots verrast door de Skaven Deathrunner die een warpstone bom gaf als zoenoffer (of zat er meer achter?). De Shard maakte er niet veel later reeds gebruik van om een groepje Tzaangor vogelmannen mee te verrassen.

Ook hier weer hordes cultisten en allerlei horrors.

Na nog een splitsing van het te volgen pad kwam de Shard uit op een doodlopende kamer met een portaal, maar voelde dat de finale kamer niet veraf meer kon zijn. Om de hoek kreeg hij ook gelijk en verstoorde het ritueel van de vogelmannen van de lokale beestencultus (elk zijn hobby) met aan het hoofd een gehoornde verschrikking, een Ogroid Thaumaturge. In deze vreemde kamer bevonden zich allerhande gillende paddenstoelen die zwarte sporen afscheidden en daar de monsters potentieel mee konden genezen. We speelden het dan ook tactisch en trokken ons terug zodat de monsters ons naar de aangrenzende kamer dienden te achtervolgen en buiten bereik van de paddenstoelen vielen.

De Ogroid Thaumaturge, meester/eindbaas van deze beproeving

Dankzij een "onverwachte gebeurtenis" (destiny dice) kwam uit een naburig portaal ook de Skaven Deathrunner geslopen die blijkbaar een contract op de Shard had lopen. Was die bom toch niet zomaar een kadootje. Toen de Shard door enkele Tzaangors in puin gehakt werd en grievously wounded werd verslonden door de Toren richtte de skaven zich op een oude bekende: de Lord of Chaos die hem eerder in één epische actie in puin hakte nog voor het eindgevecht goed en wel begonnen was. Good times!

Gelukkig had de Wight King nog een geneeskrachtig amulet en de Shard zelf een stuk van het amulet zodat hij steeds weer aan het gevecht kon deelnemen en de tegenstanders aan stukken hakken. Eerst ging de Thaumaturge neer voor hij echt massief veel schade kon aanrichten, daarna maakte de Lord ook de irritante Deathrunner af. Gelukkig de juiste want hij had al een duplicaat getoverd om ons te verwarren. Al weet je nooit wanneer die zal terugkeren, hij kan steeds ontsnappen alvorens we hem definitief kunnen afmaken...

Na nog enkele vogelmannen om te leggen was de overwinning dan aan ons, Bert de Wight King won het vierde stuk van het amulet omdat hij de Thaumaturge de finale slag toebracht. Een portaal naar de volgende beproeving opent zich al meteen, maar we besluiten eerst wat uit te rusten.

Groepsfoto IC

De Silver Tower begint harder te worden, voornamelijk omdat we geen respite meer kunnen riskeren zonder hinderlagen op ons dak te krijgen. We zitten ook halfweg dus de zwaarste beproevingen zitten er aan te komen... Benieuwd wat the Trial of Azyr binnenkort voor ons in petto zal hebben.

Het was al te laat voor nog een nieuw spel, maar vroeg genoeg voor een whiskey op de overwinning.

Groepsfoto mét whiskey

The Last Jedi

Nog even geduld...

The Neon Demon

Ik had 'm al een tijdje liggen maar nog niet de tijd gevonden hem te zien; The Neon Demon van Nicolas Winding Refn (Drive). Over een beginnend, naïef model in Los Angeles dat succes en lof oogst en daarmee de jaloezie en haat van haar "vriendinnen" over zich opwekt. Of hoe uiterlijk het enige is dat uiteindelijk blijkt te tellen.

Het beeld en geluid is ronduit prachtig. Als een soort futuristische videoclip met invloeden uit de jaren '80. Tegelijkertijd hangt er een vreemd, fake sfeertje dat bedoeld met de artificiële modellenwereld verbonden lijkt. Lijkt de film bevreemdend en anders, de laatste twintig minuten ontspoort hij helemaal, al zal ik verdere spoilers onthouden.
Mulholland Drive van Lynch was nooit veraf, ook daar probeert een aspirerend actrice (hier model) in de wereld van Hollywood (hier dus hi-brow mode) te navigeren en lijkt het of die wereld vreemder en gevaarlijker wordt naarmate ze er verder in wegzakt. En ook die film ontspoort, zij het nog wat schever op z'n Lynch met parallelle werelden en verhaallijnen. Al moet deze er niet voor onder doen, The Neon Demon is wel rechtlijniger en iets meer begrijpbaar. Een cougar op de kamer? Keanu Reeves in een bijrol?

Voor de gevorderde filmkijker (ook wel het BIFFF publiek).

Lente

Een lente pin-up van Jozefien... gebeurt misschien ooit nog iets mee. :-)

Ragnarok

Thor meets Planet Hulk?

BIFFF 2017

Avondje BIFFF, met dit jaar een indrukwekkende groep van wel 10 liefhebbers. We laten ons vooral leiden in wanneer en wat we precies zien door de Doodle zodat toch iedereen mee kan, en dat leverde dit jaar een wel zéér gematigd tot slechte voorstelling op.

De DUO voorstelling op maandagavond. Met als opener de wereldpremière van:

Spit'N'Split

Een scheve pseudo-mockumentary waarbij regisseur Jérôme Vandewattyne de Waalse groep The Experimental Tropic Blues Band met de camera volgde op toernee en daar vervolgens een al dan niet fake tourverslag van fabriceerde (laten we hopen). Het begon vrij goed, maar ontaardde in een onbegrijpelijke foute videoclip. Denk MTV op zijn scheefst mid jaren 90. En dat is helaas geen compliment.
We moeten iéts gemist hebben want het overwegend Waalse publiek vond het gewéldig en gaf nog een oorverdovend applaus. Rare jongens, die Walen.
Niémand van ons kende de groep, die blijkbaar wereldberoemd zijn onder de taalgrens en daarbuiten. Ze spelen ook regelmatig op Dour. De soundtrack van deze "film" is hun laatste album, voor wie het zou interesseren.
Wél leuk dat zowel de regisseur (poulain van het BIFFF, kan het één en ander verklaren) én de voltallige groep dag kwamen zeggen én een liedje zongen (une chanson!!!!) voor de film begon.

Himitsu: The Top Secret

Van Keishi Ohtomo en gebaseerd op een populaire manga, tevens de Europese première blijkbaar.
Begint vrij goed, en ik was even blij een goede film te mogen zien die avond. Sfeervol, intrigerend, mysterieus, zelfs poëtisch bij momenten.

Helaas, na ongeveer een uurtje begint hij te slepen en blijft het duren tot het publiek na tweeënhalf uur het zo beu was dat het er niet meer toe deed wie wat gedaan had en waarom. Eén van de rode draden wordt zelfs helemaal niét opgelost aan het eind. Er zat potentieel in, en het oogde erg mooi. Helaas... de zetels van het BIFFF waren nét niet comfortabel genoeg om het publiek de volle film te laten genieten.
Zou misschien werken als mini-reeks van 2-3 afleveringen op Netflix?



Neen, dan hebben wij liever zoiets:



Volgend jaar misschien?

Carnavalstoet Putte 2017

Een zomerse zondag in april, en een overhitte carnavalstoet te Putte. De weergoden geven, en de weergoden nemen. Deze keer mochten we niet klagen, al gaf Lode daardoor vroeger op om bij het ouderlijk huis in de schaduw iets te drinken en met zijn autootjes te gaan spelen.
Sfeerbeelden:

Putse cult: de reus van toneelkring Pikuurtje

Afgesloten in eigen hof met frietjes vd frituur met neefje en nichtje.

Scheve Clip vd Week

Nog 2 weken!

FACTS Spring 2017

Een weekendje FACTS is altijd een feest. Voor ons de eerste keer Spring edition, en dat scheelde toch wel een beetje tegenover de klassieke FACTS in oktober. Hoofdzakelijk in het aantal bezoekers (al was het nog steeds een massa) én verkoop. Meer dagtoeristen dan potentiële kopers, en wij waren niet de enigen die dat merkten.

 

De catering was ook weer pokkeduur, en ook hier stegen de drankprijzen naar 3€ per consumptie. Waanzin! De festivals zullen ongetwijfeld volgen deze zomer... Boodschap: eigen drank en lunchpakketten voorzien want de winst verdwijnt zo als sneeuw voor de zon.
Dank aan Yves en Rebecca om als herberg te functioneren, inclusief een heuse Duvel tasting. Zalig geslapen! Het was gezellig daar in Sint-Lievens-Houtem. :-)

De Dragon Meat Balls & Kamehameha Fries
waren prijs/kwaliteit nog de betere deal.

En verder: een leuk weerzien met oude vrienden, toffe cosplay gezien en goed gelachen.