Maar dus dat paard... Ondanks omleidingen en een afgesloten binnenstad verrassend vlotjes tot bij Bert geraakt op de tonen van Songs for the Deaf, op zich al nostalgie. Omdat die net uit z'n nest was iets later in de stad gearriveerd waardoor onze "vaste plek" aan 't Sas al redelijk vol bleek te staan en we dus op zoek moesten naar een andere. Die vonden we tussen Art Deco en de brug naast het water. Geluk met het weer want eerst nog moeten schuilen voor plensbuien maar toen de stoet in gang trok klaarde het gelukkig op.
Aanvankelijk veel volk en niet het beste zicht (de filmers stonden op een verhoogje) door paraplu's en kinders in nekken. Omdat dat paard zoveel vertraging had passeerde het begin van de stoet reeds achter ons terwijl we langs de andere kant nog op de hoofdact stonden te wachten. Bleek dat we aan de brug een magistraal zicht hadden op het geheel dus die beslissing was al snel genomen.
Take 1:
Take 2:
De stoet zelf duurde zo'n 2,5 uur (inclusief vertragingen van reuzen en paard), zelf waren we van ongeveer 14h tot iets na 22h bezig toen ze het Ros Beiaard op TV Oost officieel terug de stal/kazerne in reden. Een belevenis!
Ik beloof nu reeds dat de kinders binnen 8 jaar mee mogen als ze daartegen nog willen (16 en 20 jaar).
2 opmerkingen:
Memorabel dagje!!!
Mooi geschreven! Het was een super belevenis van een uniek evenement! Echt een aanrader en ondanks weer, wind en koude op einde van marathon…was het een enorm voorrecht om erbij te zijn. Zeer mooie foto’s en wel degelijk vanop 2de locatie alles beter te zien. Tot over 8 jaar dan starten we met een brunchontbijt op locatie! Groeten Thierry
Een reactie posten