Swaps of Death: Test Play deel 3+4

3.Duistere verkenning

Rancher Samantha en Indian Scout Opmerkzame Bever komen na enkele dagen rondtrekken in onherbergzaam gebied aan een bijna verlaten handelspost. Er hangen enkele wanted posters uit, waaruit ze kunnen afleiden dat de beruchte Scafford Gang actief is in deze contreien. Gemuteerde bandieten onder leiding van de legendarische Colonel Scafford, een reliek van de burgeroorlog die na het verlies van de Zuidelijken spoorloos verdween en samen met zijn vijf zonen een leven van misdaad verkoos. Verder wordt een tijdelijke beloning uitgeloofd voor tentakels, die al eens onschuldige burgers de verdoemenis durven in te sleuren.

Een rare snuiter in de kantine die zich voorstelt als Mister White heeft een job voor ondernemende avonturiers, met name het verkennen van een verlaten mijn in naam van diens mysterieuze werkgever, een zekere Mr Hearst. Er zouden vreemde verhalen gelinkt zijn aan deze mijn, van spookverschijningen tot meldingen van de legendarische Chupacabra, en de beloning voor het in kaart brengen is dan ook niet slecht. Eventuele Dark Stone scherven die ze er vinden mogen ze zelfs houden! Een kolfje naar de hand van twee heldinnen die toevallig ook bijna platzak zijn. De volgende ochtend worden de paarden weer gezadeld en trekken de twee boezemvriendinnen richting mijn...

De ingang geeft al meteen uit op een t-splitsing. Bev volgt haar intuïtie en kiest de linkergang, die verderop uitmondt in een grotere kamer vol mijnkarretjes en ander tuig. Even lijkt er wat te bewegen in een donkere put verderop, en het blijkt zelfs een scherf Dark Stone te zijn. Gratis en voor niets! Een deel van het gangenstelsel staat onder (brak en stinkend) water, maar mits een beetje vertraging kunnen de dames er zonder al te veel moeite doorwaden.
De Indiaanse vindt vreemde sporen in het zand en deze leiden verder de gang in naar een doodlopende gang waar zich een eigenaardig lichtgevend portaal blijkt te bevinden! Een deur in de realiteit! Maar er is geen tijd dit te verkennen, want wezens uit deze andere wereld blijken overgestoken naar deze wereld! Een zwerm hellbats en enkele vervaarlijke tentakels wachten onze heldinnen op in dezelfde kamer. Samantha is bij het zoeken naar kostbaarheden achterop geraakt en Bev wordt genadeloos omsingeld door de onnatuurlijke wezens! Om alles nog erger te maken gaat er een onwereldse schokgolf vanuit het portaal de mijn door, die de wezens lijkt op te hitsen! Een hels gevecht breekt los, en Bev laat haar bijl fel neerkomen in de tentakels, de beloning indachtig die ze kan opstrijken per geveld monster! Samantha snelt haar vriendin ter hulp en schiet met haar geweer de hellbats één voor één uit de lucht, maar wordt dan verrast door een reusachtig wezen dat haar van onder enkele planken aanvalt. Het is bedekt met rode platen, en hanteert twee vervaarlijke scharen als een soort monsterlijke krab. Samantha heeft ditmaal het geluk aan haar kant en kan keer op keer de scharen ontwijken. Een dodelijk schot uit haar geweer wordt het wezen fataal en met een harde plons gaat het neer in de ondergelopen mijngang. Daarin vindt Samantha nog meer Dark Stone en zelfs een buideltje vol goud!

Met één deel van de mijn reeds verkend gaan de twee vriendinnen de andere gang in. Het duurt niet lang voor alweer een doodlopend stuk gevonden wordt na een akkefietje met enkele wandelende kadavers, en een zwerm rusteloze mijnwerkersgeesten steelt plots vanuit het niets enkele zaken uit de rugzak van Samantha. Waren de spookverhalen toch niet overdreven! Net als er een high-five aan zit te komen omdat de mijn verkend is, schieten vanuit de duisternis boven enkele hellbats op hen af, maar ze vormen geen bedreiging meer voor onze ondertussen getrainde monsterjagers. Ondanks de monsterlijke bewoners en een verontrustend portaal was het een vrij simpele opdracht. Met geheven hoofd en enkele souvenirs keren de heldinnen naar de handelspost terug. Zonder de spoorzoektalenten van Bev had het allemaal anders kunnen aflopen!

Mister White keert hen zoals beloofd (en het lijkt ook een beetje tegen z'n zin) het beloofde geld uit en verdwijnt dan in de donkere nacht op z'n gitzwarte hengst. Hij belooft wel nog een goed woordje te doen bij Mr Hearst, die steeds op zoek blijkt naar geschikte “hulp” en meent hen te zullen vinden als dat nodig blijkt.

Epiloog: Cattle Creek

De handelspost is even verlaten en deprimerend als de vorige keer en de twee trekken verder naar het dichtstbijzijnde stadje, Cattle Creek. Onderweg kamperen ze één nacht samen met een handelaar in brouwsels, Dokter King, maar beide dames ontmaskeren hem als een bedrieger en besluiten toch maar geen zaken met hem te doen. Cattle Creek blijkt een gezellig mijnstadje waar (gelukkig) niet al te veel gebeurt en de Duisternis nog maar weinig vat op heeft gekregen. Ze besluiten te overnachten in het hotel om onaangename verrassingen in het tentenkamp te vermijden en terwijl Samantha haar voorraad darkstone gaat verpatsen bij de grenspost duikt Bev de general store in om de voorraden aan te vullen. De beloning voor de afgeschoten tentakels bracht aardig wat op en de spoorzoekster trakteert zichzelf op holy bullets en een heuse cowboyhoed de vreemde beschermende invloed blijkt te hebben (+2 sanity)!
Bev houdt het na één dag voor bekeken (haar dollars zijn er toch door) en spreekt binnen enkele dagen in de canyon verderop af met haar vriendin, Samantha gaat eens lekker shoppen in de general store en verijdelt er ook nog eens een overval door een bende amateurs, hetgeen haar een extra beloning van 100$ oplevert! Hierdoor kan er een extra nacht in het hotel van af en de derde dag gaat ze langs bij de lokale smid om darkstone bullets te laten maken van een scherf die ze speciaal daarvoor bewaard had. De monsters mogen beginnen oppassen voor onze rancher!
Maar karma lijkt haar te hebben ingehaald want diezelfde nacht nog branden twee van de locaties volledig uit. Zouden het weer de Black Fang bandieten geweest zijn? Sam besluit niet op een antwoord te wachten en snelt zich, gesterkt door het avontuur en enkele nachten rust, naar het rendez-vous met Bev.

Speltechnisch: Enkele encounters gehaald dus minder slechte dingen die gebeurden met de avonturiers. Ook het vechten liep vlotjes, al zijn er té veel zaken waar je als speler rekening moet mee houden (soms nog érger dan D&D!). Aan het eind enorm veel geluk gehad dat de scout haar speciale eigenschap (tracker) nog niet gebruikt had want de allerlaatste encounter gaf een extra growing dread kaart die meteen gespeeld diende te worden in dit avontuur en zomaar even D6 corruptie gaf, die niét te weerstaan viel. Gerold en het had 4 corruptie per held geweest, hetgeen Bev dus meteen een mutatie gegeven had. Gelukkig kon ze dankzij haar eigenschap de encounter inruilen tegen een nieuwe, die minder zwaar bleek. Oef! Eindelijk een missie gewonnen.

Geen foto's dus enkele foto's van de laatste geplakte miniaturen (nuja): de Harbinger en de Scafford Gang (inclusief Dark Stone Brutes) met leider Colonel Scafford op de voorgrond!

4.Het einde

Een aantal gebeurtenissen vonden plaats waarvan de dames niet goed weten of ze nu echt of gedroomd waren. Mogelijk zijn deze te wijten aan koortsdromen door de traumatische impact op hun psyche (lees: sanity damage of zelfs corruptie) maar bepaalde zaken duiden er dan weer op dat ze echt gebeurd zouden zijn. Kneuzingen en verwondingen die overeen komen met geleverde droomgevechten. In ieder geval trokken ze weer de gekende mijn in op zoek naar Dark Stone waarvan ze hadden gezworen deze nooit meer te betreden. Terwijl Opmerkzame Bever ditmaal de schat probleemloos wist te vinden lag daar een oeroud kwaad op de loer dat niet van deze wereld kon komen: een Harbinger!
Het monster haalde fel uit met scherpe klauwen en z'n dodelijke staart maar het geluk zat dit keer mee: Bev kon steeds de aanvallen ontwijken en haar tomahawks kliefden diep in het onwereldse vlees van de demon! Na slechts ogenblikken zeeg het neer in de grot, en Bev en Sam waren de trotse eigenaars van enkele scherven Dark Stone. Om daar al die moeite voor te doen...

Tijdens het verblijf in het dorp (zo onbetekenend dat zelfs niemand het een naam gaf) zat ook alles mee: de cavalerie keerde met hoorngeschal terug van een overwinning op de machten der duisternis, waardoor het voor de verandering aangenaam vertoeven was (lees: geen town event rollen aan het eind van die dag)! En het waren tevens solden in de general store! Maar karma had echter andere plannen met onze heldinnen...

Mister White zat de volgende ochtend reeds te ontbijten in de saloon en had een nieuwe opdracht van Mr Hearst die op het eerste gezicht eenvoudig leek. In één van zijn nieuwe claims werden oude graven blootgelegd, die een vreemde invloed bleken te hebben op de mijnwerkers aldaar. De ganse mijn zou nu krioelen van de hongerige doden en onvermijdelijke hopen kadavers. Opdracht: vernietig 12 hopen kadavers en alle hongerige doden die ze in de mijn vinden. Steeds op zoek naar avontuur en de nodige dollars '(en XP) nemen de dames de opdracht gretig aan... Niemand heeft hen ooit nog teruggezien.

De gangen leidden een tijdje ondergronds (de eerste 3 map tiles waren gangen), maar de eerste kamer die Bev tegenkwam krioelde van de hongerige doden. De missie hanteerde speciale regels waarbij bovenop de aangepaste encounter (D6 hongerige doden ipv low threat encounter) steeds D6 extra corpse piles + D6 hongerige doden extra in de kamer verschenen. Met de formidabel goed geworpen dobbelstenen werd dat in de eerste kamer: 6 + 5 hongerige doden + 6 corpse piles. Die iedere beurt op een worp van 4+ een extra hongerige dode spawnen. Voeg daarbij nog een ambush van 4 tentakels én nog eens 6 extra hongerige doden dankzij gemiste darkness worpen (2 x dubbel 1 = 2 extra ambushes). 2 aanvallen per beurt (waarvan soms ook missers) wogen niet op tegen deze overmacht. Exit Sam & Bev!

Dat betekent ook meteen het einde van deze testsessies, hoog tijd om eens een campaign te starten met wat extra spelers!